“Hiç kimse” olmak

[nil_92]

sponsorlu reklamlar

“Hiç kimse” olmak

Nasreddin Hoca’ya sormuþlar: “Kimsin?”
“Hiç” demiþ Hoca, “hiç kimseyim.”
Dudak büküp önemsemediklerini görünce, sormuþ: “Sen kimsin?”
“Mutasarrýf” demiþ adam kabara kabara.
“Sonra ne olacaksýn?” diye sormuþ Nasreddin Hoca.
“Herhalde vali olurum” diye cevaplamýþ adam...
“Daha sonra?..” diye üstelemiþ Hoca.
“Vezir” demiþ adam.
“Daha daha sonra ne olacaksýn?”
“Bir ihtimal sadrazam olabilirim.”
“Peki ondan sonra?”
Artýk makam kalmadýðý için adam boynunu büküp son makamýný söylemiþ: “Hiç.”
“Daha niye kabarýyorsun be adam, ben þimdiden, senin yýllar sonra gelebileceðin makamdayým: ‘hiçlik makamý’ýnda!”

“Hiçlik makamý” aslýnda varlýk makamýdýr. Ama onun takdiri sadece Cenab-ý Hakka aittir. Zaten de bu yüzden kýymetlidir.
“Hiç” olmak, bilin ki, zaman zaman “biri” olmaktan daha iyidir. Çünkü “hiç kimse” olmak “herkes” olmak demeye de gelir.
Ýsterse insan, “herkes”, yahut “hiç kimse” olabilir. “Her þey”, ya da “hiç bir þey!” arasýnda gel-git yapabilir!
Zaten “ben”liðin ne önemi var?..

Ne kadar kendi kimliðimizin ve benliðimizin üstüne titrersek titreyelim, genelde insanlar bir birine benzerler.
Ayný zaaflar, ayný beklentiler, ayný ihtiraslar, iþtiyaklar, inatlar, baskýlar, dalkavukluklar ve kimbilir daha neler neler?

Çoðumuz dürüst deðiliz: Ýçimizde çok sayýda insan var. Bir insanýmýz (tarafýmýz) doðru, bir insanýmýz yanlýþ; bir insanýmýz sevap, bir insanýmýz günah; bir insanýmýz cesur, bir insanýmýz korkak; bir insanýmýz atýlgan, bir insanýmýz ürkek; bir insanýmýz güçlü, bir insanýmýz zayýf; bir insanýmýz bonkör, bir insanýmýz nankör. Yerine göre demokrat, yerine göre diktatör...

Çoðumuz dünyaya karþý zayýfýz: Yiyebileceðimizden, giyebileceðimizden daha fazlasýný isteriz. Daha iyi yemekler yemek, daha gösteriþli elbiseler giymek, daha görkemli evlerde oturmak, daha lüks otomobillere binmek...

Sonuçta hemen hepimiz korkarýz: Ama korkularýmýza ne kadar teslim olmazsak, o kadar insansýnýz.
Hepimiz hayattan bir þeyler bekleriz: Daha iyi yemekler yemek, daha iyi evlerde oturmak, daha iyi otomobillere binmek, daha çok baþarmak, daha çok kazanmak, daha çok harcamak...

Pek itiraf etmeyiz, ama çoðumuz “þöhret+servet= kudret” formülünü hayatýmýzýn en üstün deðeri olarak görürüz. Bu uðurda kimimiz kiþiliðimizi, kimimiz kimliðimizi, hatta bazýlarýmýz namus ve haysiyetimizi ayaklar altýna alýrýz.

Ýnsanýn bu yönü bilginleri hep düþündürmüþtür. Bazýlarý “yaþama güdüsü” deyip normal bulmuþ, ama bazýlarý “insanlýktan çýkýþ” addedip dünyevi beklentileri aþmayý “gerçek insanlýða ulaþmanýn þartý” saymýþtýr.

Bunlara göre “gerçek insan”, dünyayý aþýp dünyadan taþan insandýr.
“Gerçek” anlamda tüm dünyada kaç “insan” kaldýðý sorusu da, tabii sorulmaya deðer.
Dünyada kaç “gerçek insan” kaldýðýný size söyleyemem, fakat her insanýn dünya gerçeklerinden biri olduðunu rahat rahat söyleyebilirim.

Zaten “dünya gerçeði” nedir ki?..

Gerçek, herkese göre deðiþir. Herkes kendi gerçeðini yaþar: Biraz masal, biraz rüya, biraz hayal, biraz kuruntu...
Herkesin hayalleri, rüyalarý, hülyalarý, masallarý var...

Bazen kral olursunuz, bazen hamal. Zaman zaman dünyaca ünlü bir sanatçý, zaman zaman her sözü dinlenen bir filozof, ya da kimsenin ciddiye almadýðý silik biri...

Bazen ruh, bazen melek, bazen sýradan biri: Herkes...
Ýnsan istikrarsýzdýr: Diktatörlükten sýkýlýnca demokrat takýlýr, zenginlikten býktý mý, yoksullukta neþe arar...
Bazen her þeydir insan, bazen hiç bir þey.
Bazen herkestir, bazen hiç kimse.

Gerçek, herkese göre deðiþir. Ýnsan tek tek kendi gerçeðini yaþar: Biraz masal, biraz rüya, biraz hayal...
Çok þükür, benim de hayallerim, rüyalarým, hülyalarým, masallarým var...

Bazen kendi dünyama kral olurum, bazen çobanlaþýr koyun güderim. Zaman zaman dünyaca ünlü bir sanatçý, zaman zaman ciddiye alýnmayan bir filozof...

Bazen her þey, bazen hiç bir þey.
Her zaman hiç kimse...
Dünyayý fazla ciddiye aldýðýmýzý fark ettiðimden beri böyle oldum.

Yavuz Bahadýroðlu

[özgüя þαнιη]

Güzel-di.
Teþekkürler...

[nil_92]

rica ederim.

[Korsan]

E güzeldi vesselam... Ne güzel þeydir hiç kimse olmak... Pehhhhhhhh gençlik peh.

[nil_92]

teþekkürler
hiç kimse olabilmek yada...

[deli]

Ýmza mý anlatýyor.. Güzeldi teþekkürler.

[crt]

Gerçek, herkese göre deðiþir. Ýnsan tek tek kendi gerçeðini yaþar:Biraz masal, biraz rüya, biraz hayal...
Çok þükür, benim hayallerim, rüyalarým, hülyalarým, masallarým yok (:
Realizm ,pozitivizm derken kendime münhasýr bir insaným iþte .

[longcoming]

İnsanların arasında hiçkimse olmak zor geliyor bazen.