Yeni Nesil Öğrenme temasıyla “Öğrenmenin Geleceği” konulu bir oturumda bana da kısa bir sunum yapma fırsatı düşünce, bir süre hangi geleceğe dair bir şeyler söylemem gerektiğini kestiremedim. Kurumsal öğrenme işinin içindeki biri olarak, futuristik bir şeyleri tahminlemeye çalışmaktansa (tam da o günlerde Geleceğe Dönüş filmindeki tarih gelip çatmış ve bizim halen uçan kay kaylarımız yokken), yine aradığımı evde buldum!
Elbette Mira! 3,5 yaşında ve Mindcraft diyemezken, orada kendisine bir dünya kurmuş durumda.. İlginç olan ise, kendi dünyasını geliştirmek için iyi oyuncuların videolarını izliyor. Neredeyse oyun oynamak kadar, öğrenmeye, gelişime zaman ayırıyor. 10 yaşındaki Nehir ve hele 14 yaşındaki Bora ise, evde gittikçe kağıdı kalemi bırakır hale geldiler. Tüm faaliyetler ortak paylaşım alanında paylaşılıyor; olanlar beğenilip yorumlanıyor.. Kendi videolarını çekiyor; kendi içeriklerini üretiyorlar. Devamlı bir oyun, ölçme, rekabet halindeler..
Bora ve arkadaşları çok değil 5-10 yıl içinde kurumlarımızda yeni müşterilerimiz olacak. Öğrenme işinin içinde olan herkes için en önemli gözlem alanı, bu yeni neslin öğrenme biçimlerini izlemek olmalı..
Yılın başında bu platformda yazılar yazmaya başladığımda, ilk yazıda sosyal medyada işveren markasını geliştirmeye dönük iletişim kurmak için, “içerik kraldır” yazmıştım. Bugün kurumsal öğrenmeye odaklandığımda ise, içerik kimin sorumluluğunda diye sormaktan kendimi alamıyorum. Bilgiye bu kadar kolay erişilebilen ve esasen tüketici tarafından üretilen bir zamanda, içerik olarak ne sunduğumuzdan daha çok, bunu neden ve nasıl sunduğumuz daha ayrıştırıcı oluyor. İşe yüklediğimiz anlamı ve tutkuyu bulduğumuzda, kendini geliştirme bunun doğal bir uzantısı haline geliyor. Özellikle yeni nesil için, duygular mantığın önüne geçiyor.
Buna göre eğer içerik (content) kral ise, öğrenme işinde bağlam (context) kraliçedir ve sarayı da kraliçe yönetir. Bu açıdan önce, öğrenmede hiyerarşiyi kaldırmak, birinin öğreten birinin öğrenen olduğu bir kurgudan, bir kolaylaştırıcı eşliğinde birlikte öğrenen bir kurguya geçmek gerekiyor.
Deniz’den örnek vermek gerekirse, Yeni Kaptanlar Kulübü’ne gelen, henüz terfi etmiş çiçeği burnundaki Şube Müdürlerimiz, Kaptanlarımıza sabah 8, akşam 8 kendilerini buradaki Akış’a bırakmalarını söylüyoruz. Buradaki her bilginin kaynaklarda olduğunu, esasen deneyim ve yaparak öğrenme yöntemleri ile birbirimizden öğrenmeye odaklanmalarını öneriyoruz ve ekliyoruz; “tercih sizin“.. 8-9 ayın sonundaki gelişimlere tanıklık etmek, bu mesleğin belki de en tatmin edici zamanlarını oluşturuyor. Bu model, sadece yeni kaptanlarda değil, aynı şekilde Deniz’de ilk iş deneyimini yaşayan genç arkadaşlarımız için de çok önemli kazanımlar yaratıyor.
Son dönemde bizim içimizdeki öğrenmeyi besleyen ise iki başlık var: İlki, tasarım odaklı düşünme metodolojisi.. İnsan Kaynakları için aday ve yeni çalışan deneyimi ile Deniz Akademi için eğitime gelen arkadaşlarımızın deneyimini iyileştirme için bıkmadan usanmadan ve yine yeniden iteratif biçimde kullanmaya çalışıyoruz. Sadece biz mi? Şimdilerde Deniz’in Rüzgarı, müşteri deneyiminde de kullanılır hale gelmeye başladı.
İkincisi ise, yeni Deniz’cilerin İcra Komitesi üyelerimize yapacakları mentorluk. Tasarım bitip, lansman tarihi yaklaştıkça, çocuksu bir heyecanla sonuçları alacağımız günü iple çekiyoruz. Son dönemde geliştirilen bir çok dijital işte onların parmağı olduğunu gördükçe, öğrenmenin geleceğini de birlikte inşa edeceğimizi biliyoruz. Çünkü bu bağlam çağında bildiğimizin, aslında hiç bir şey bilmediğimiz olduğu açık.
Yazan : Yavuz Elkin – Executive Vice President – HR & Deniz Academy at DenizBank
