Nasreddin Hoca karısıyla bir yaz gecesi damda yatarken, artık ne olduysa olmuş, damdan aşağı düşüvermiş.
Gürültü patırtı derken, Hoca’nın başına toplanmışlar. İçlerinden biri:
– Hocam, hâlin nicedir; ne yapalım, deyince:
– Tez, demiş, bana bir damdan düşen getirin. Hâlimden ancak o anlar!
Benim değişim ve dönüşüm yolculuğum da sorularla başladığı için biraz Nasrettin hoca misali düşünebiliriz.
39 yaşımda 40’a doğru giderken hayatımı hiç sorgulamadan yaşadığımı fark ettim. Lise derken üniversite, derken iş, derken evlilik sonra çocuk… Ben sabah işe akşam eve gidip gelirken 39 yaşıma gelmişim 40 kapısında bekliyor buldum kendimi. 40 yaş ise benim zihnimde “hayatın bittiği, unun elenip eleğin duvara asıldığı” yaştı. Bu dönemde çok korktum ve ilk kez “ben ne yapıyorum? ” dedim… Devamını Oku »