Etiket Arşivi: kişisel gelişim hikayesi

Ne zaman hayatında bazı şeyler taşınamaz hale gelirse, ne zaman 24 saat kısa gelmeye başlarsa, o zaman kişisel gelişim hikayeleri arasından “Mayonez kavanozu ve 2 Fincan Kahve” hikayesini hatırlayınız!

Bir gün bir Felsefe profesörü, elinde birkaç kutu olduğu halde derse gelir.

Ders başladığında, hiçbir şey söylemeden, önüne büyükçe bir mayonez kavanozunu alır ve ağzına kadar tenis topları ile doldurur ve öğrencilere kavanozun dolup dolmadığını sorar. Öğrenciler hep birlikte kavanozun dolduğunu ifade ederler. Devamını Oku »

Sizlere harika bir örnek vermek istiyorum.
Bana müthiş iyi geldi, sizlerle de paylaşmalıyım.

Istakozları bilirsiniz değil mi?
Yukarıda fotoğrafı da var. Belki de birçok arkadaşın yakalama gibi deneyimi bile vardır.

Istakozlar büyüdükçe, kabuklarının da büyüdüğünü sanırdım. Öyle değilmiş arkadaşlar. Müthiş bir ders aldım.. Devamını Oku »

Ördek sürüsünde büyüyen yavru kartalın hikayesini bilir misiniz? Bir avcının kartal yumurtasını yuvasından alıp ördek yumurtalarının arasına yerleştirmesi ile başlar hikaye…

Yavru kartal, ördek kardeşlerinin yanında hiçbir zaman kendini ailesine “ait” hissedemez, kardeşleri de onu kendilerine benzemediği için sürekli küçümser, alay konusu haline getirirler. Yavru kartalın, kardeşlerinden farklı olarak içinde derinlerde bir yerde uçabileceğine dair bir içgüdüsü, engin bir özgürlük duygusu vardır. Ama o bunu görmezden gelir. Denemez bile. Çünkü o ördektir ve ördekler uçamaz. Denemeye kalksa bile, farklı olduğunu iyice ortaya çıkaracağı için, bu, onun daha da dışlanmasına neden olabilir. Devamını Oku »

Kurbağalar bir yarışma düzenlemiş.

Hedefleri çok yüksek bir kulenin tepesine çıkmakmış. Bir sürü kurbağa da arkadaşlarını seyretmek için toplanmış ve yarış başlamış. Gerçekte seyirciler arasında hiç biri yarışmacıların kulenin tepesine çıkabileceğine inanmıyormuş. Sadece şu sesler duyulabiliyormuş: ”Zavallılar! Hiç bir zaman başaramayacaklar!”

Yarışmaya başlayan kurbağalar kulenin tepesine ulaşamayınca teker teker yarışı bırakmaya başlamışlar. İçlerinden sadece bir tanesi inatla ve yılmadan kuleye tırmanmaya çalışıyormuş. Seyirciler bağırmaya devam ediyorlarmış:”Zavallılar! hiç bir zaman başaramayacaklar!” Devamını Oku »

Bi’süredir uzmanlık alanım(-ız)la ilgili hizmet verdigim(-iz) Lübnan’lı bir ailenin akşam vakti getirdikleri hediyeler bunlar… Çalışma sırasında bi’ara konusu geçmişti ben de kahve içmeyi çok sevdiğimi söylemiştim, tutmuşlar akıllarında daha doğrusu yüreklerinde ve Lübnan kahvesi getirmişler. Sağolsunlar, varolsunlar… Buraya kadar olan gayet normal, hepimizin yaşayabileceği sıradan bi’şey dimi… Okey ;) Ancak Türk kahvesi şeklinde hazırlanan/içilen bu kahve paketinin yanında bir de kocaman kahve termosu vardı. Çok şaşırdım. Çünkü 3 gün önce metroya girerken rahatsızlanan hiç tanımadığım birisine verdim. Kendi termosumun içine su doldurup (her sabah evden çıkarken termosla kahvemi alırım Devamını Oku »

Hintli bir yaşlı usta, çırağının herşeyden sürekli şikayet etmesinden bıkmıştı. Bir gün çırağını tuz almaya gönderdi. Yaşamındaki herşeyden mutsuz olan çırak döndüğünde, yaşlı usta ona, bir avuç tuzu, bir bardak suya atıp içmesini söyledi. Çırak, yaşlı adamın söylediğini yaptı ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başladı. “Tadı nasıl?” diye soran yaşlı adama öfkeyle “Acı” diye yanıt verdi. Usta kıkırdayarak çırağını kolundan tuttu ve dışarı çıkardı. Sessizce az ilerideki gölün Devamını Oku »

Her şeyin yolunda gitmediği çok anınız olacaktır. Hatta işler kötüye gitmeye görsün. Üstüne bir yenisi, bir yenisi daha gelir… Hepimizin başına gelmiştir. Hatta belki çoğumuz aynı tepkiyi veririz. “Yine mi beni buldu?” Ekonomideki dip noktası gibi, bir an önce dibi görmemiz gerektiğini düşünürüz. İşte bu anlarla ilgili güzel bir hikayecik… Ufkunuzu açacaktır. Hikayemiz şöyle  : Pençelerinin küçücük olması, gıcırtılı tekerlekleri ve muşambanın üzerindeki tıkırtısı, Willy’nin, Long Beach Engelliler Hastanesi’ndeki, Omurilik Tedavi Servisi’ne geldiğini müjdeliyordu. Tekerlekli sandalyelerinin ya da sedyelerin üzerindeki, belden aşağıları tutmayan ya da tümüyle felçli hastalar, sevinç içinde koridorlarda Devamını Oku »

Dünya üzerinde yaptığımız işi aynı değerde yapabilecek ve bizim yerimizi alabilecek kaç kişi bulunuyor? Ya da yaptığımız işi ne kadar benzersiz bir biçimde yapabiliyoruz? Eğer yerimizi alabilecek ve işimizi bizim kadar iyi yapabilecek kişilerin fazla olduğunu düşünüyorsak, o işin sonunda aldığımız ödüller de onun kadar sınırlı olmaktadır. Yaptığımız işi eşsiz kılmak ve en iyisi için uğraşmak elbette çok önemlidir. Bunun yanında, eşsiz ve az seçilen bir yolda ısrar etmek de onun kadar gereklidir. Devamını Oku »