Ben tabiatın en büyük mucizesiyim.
Zamanın akmaya başlamasından bu yana aklımın, kalbimin, gözlerimin, kulaklarımın, ellerimin, saçlarımın, ağzımın bir başka eşi yoktur. Daha önce benim gibi bir kimse doğmadı, bugün benim gibi bir kimse yok, yarın da benim gibi yürüyen ve konuşan ve tıpkı benim gibi düşünen bir kimse olmayacak. Bütün insanlar kardeşlerimdir, ama ben hepsinden farklıyım. Ben eşsiz bir yaratığım.
Ben tabiatın en büyük mucizesiyim.
Hayvanlar aleminden geliyorum, ama hayvani ödüller beni hiçbir zaman tatmin edemez. İçimde kuşaktan kuşağa taşınmış bir meşale yanıyor. Sıcaklığı ruhumu daha iyi olmaya tahrik ediyor, daha da iyi olacağım. Bu tatminsizlik alevini körükleyecek ve dünyaya eşsizliğimi ilan edeceğim.
Fırça darbelerimi hiç kimse tekrarlayamaz, yontularımın aynısını kimse yapamaz, hiç kimse yazımı taklit edemez, hiç kimse benim çocuğumu yapamaz ve gerçekten de; hiç kimse tıpkı benim gibi başarılı olamaz.. Bundan böyle bu farklılıktan yararlanacağım; bu benim için her yönden desteklenmesi gereken bir servettir.
Ben tabiatın en büyük mucizesiyim.
Artık, başkalarını taklit etmek için boş çabalarda bulunmayacağım. Tersine, eşsizliğimi ortaya koyacağım, eşsizliğimi ilan edecek, evet, onu satacağım. Artık farklılıklarımı vurgulamaya başlayacağım, benzerliklerimi saklayacağım. Bütün ötekilerden farklı olan ve bu farklılıktan gurur duyan bir insan.
Ben tabiatın eşsiz bir yaratığıyım.
Ben nadirim ve nadir olan her şey değerlidir. Onun için ben de değerliyim. Binlerce yıllık evrimin ürünüyüm ben. O nedenle, benden önce gelen bütün imparatorlardan ve bilgelerden hem maddi hem de manevi olarak daha iyi donatılmış durumdayım.
Ama eğer iyi yönde kullanmazsam, becerilerim, aklım, kalbim ve vücudum durgunlaşacak, çürüyecek ve sonunda yok olacaktır. Sınırsız potansiyele sahibim. Beynimin yalnızca küçük bir bölümünü kullanıyorum, kaslarımın yalnızca önemsiz bir kısmını geriyorum. Dünkü başarılarımı yüzlerce kat ve daha da fazla artırabilirim; bugünden başlamak üzere, bunu yapacağım.
Artık hiçbir zaman dünün başarılarıyla tatmin olmayacağım, gerçekte sözünü etmeye değmeyecek kadar küçük eylemlerle övünmeye bundan böyle izin vermeyeceğim. Sahip olduğumdan daha fazlasına sahip olabilirim, sahip olacağım! Beni yaratan mucize doğumumdan sonra niçin sona ersin ki?
Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.
Bu dünyaya tesadüfen gelmedim. Bir amaç için buradayım ve bu amaç, bir kum tanesi kadar küçülmek değil, bir dağ kadar büyümektir. Bundan böyle bütün kuvvetimi hepsinden daha büyük bir dağ olmaya yöneltecek, potansiyelimi, o merhamet çığlıkları atıncaya kadar zorlayacağım.
İnsanlık ve kendim hakkındaki bilgilerimi artıracağım. Üslubumu ve nezaketimi sürekli iyileştireceğim, çünkü bunlar herkesi cezbeden şekerlerdir.
Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.
Gücümü zamanın meydan okumalarında yoğunlaştıracağım, eylemlerim başka her şeyi unutmama yardım edecektir. Evdeki sorunlarım evde kalacaktır. İşimdeyken ailemi düşünmeyeceğim, yoksa bu zihnimi karartır. Aynı şekilde, işimdeki problemler iş yerinde kalacaktır. Evimdeyken mesleğimi düşünmeyeceğim, yoksa bu sevgimi azaltır.
İşyerinde aileme yer yoktur, evimde de işyerine. Her ikisini de birbirinden ayıracak ve böylelikle her ikisiyle de evli olacağım. Her ikisi ayrı olmalıdır, yoksa mesleğim ölür. Bu, yılların çelişkisidir.
Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.
Bana, görmem için gözler, düşünmem için akıl verilmiş. Ve hayatın artık idrak etmek istediğim büyük sırrı eninde sonunda odur ki, bütün sorunların, cesaretsizliklerim ve ıstıraplarım, gerçekte tebdili kıyafet etmiş olanaklarımdır. Bundan böyle onların kuşandığı kıyafetle aptallaşmayacağım, çünkü gözlerim açıldı. Giysinin ötesine bakacak ve kanmayacağım.
Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.
Hiçbir yabani hayvan, hiçbir bitki, hiçbir rüzgar, hiçbir yağmur, hiçbir kaya, hiçbir göl benimle aynı geçmişe sahip değildir, çünkü ben sevgiyle yaratıldım ve bir amaç için doğuruldum. Eskiden bu gerçeği dikkate almazdım, ancak bundan böyle bu, hayatımı biçimlendirecek ve yönlendirecektir.
Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.
Tabiat yenilgi bilmez. Sonunda galip gelir, ben de öyle. Her zaferle bir sonraki mücadele daha kolaylaşır.
Kazanacağım, başaracağım, çünkü ben eşsizim.
Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.
Yazan : Hıncal uluç – IV numaralı parşömen : Özgüven
Kaynak : SABAH – (13 Eylül 1997?de yayınlandı)
evrim teorisini merkez alan- ki halen bir teoridir-gerçekçi olmayan bir yazı…yaratıcının insanları birbirinden farklı özelliklerle yarattığı doğrudur…siz insnlaara özgüven vermeye çalıştığınızı sandığınız bu yazıyla küçük ilahçıklar oluşturmayı hedefliyorsunuz sanırım…ben bir inanan olarak kendimden çok yanımdaki güce güvenirim…sizde böyle yaparsanız daha sağlıklı bir ruh haline sahip olursunuz…bu bakış açısıyla dünyanın bir yığın derdini insanın omuzlarına yüklemenin anlamı yoktur…
sevgi ve selamla
Herkes tarafından hala yanlış bilinen evrim artık bir teori değil bir “olgu” olarak kabul görmüştür. Olgu,bilimsel deney ve gözlemlerle kanıtlanabilen olaylara denir.Bu yazı gerçekten pekçok psikolojik zorluğu aşmada başarılı olan bir yazıdır.(kendimden biliyorum)Herkes eninde sonunda kendisiyle başbaşa kalacağına göre başkalarına güvenmek çok yanlış olacaktır. İnsan önce “kendine” güvenmelidir.
Teşekkür ederim,Saygılarımla
Bu yazı kesinlikle kendime olan güvenimi arttırdı, özgüvenimin gelişmesi için hergün okumalıyım diye düşünüyorum.
Evrim teorisi açısından bu yazıyı incelemiyorum çünki özgüven konulu bi yazı olarak değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Teşekkürler, Saygılarımla.
fakirlikten korkma pis yaşamaktan kork
yukarıda ki özgüven makalesinin ancak yarısına katılabilirim tamamı insanı başarıya değil bencilliğe ve kendini beğenmişliğe götürür
ınsan yer yuzune gelmıs,en essız varlıktır ama tek basına hıcbırseyı var edemez,yaratıcısına her zaman ıhtıyacı vardır.ınsanda var olan en kotu duygu bencıllık ve kendını begenmıslıktır,eger bu dunyada yanlız olmadıgımızın ve rabbbımıze ıhtıyacımız oldugunu kavrar ve once mevladan ıstersek daha mutlu oluruz ve hayat su gıbı akıcı gecer,yazının ınsana dahada bır kendını begenmıslık duygusu kattıgını gordum bence ınsanın kendını bukadar yuceltmesı dogru degıl,zıra hepımız ruhlarımıza gıydırılmıs ceset elbısesı tasıyoruz,gelıp gecıcıyız….
meslektaş sayılırız yazılarınızdan faydalanıyorum çok hoşuma gitti
böyle bir çalışma evrensel nitelikli olumsuz tarafı bazı cümlelerde mubalağa hakim.İdeolojik cümlelerin belirtisi var materyalist düşünceye yönlendirme söz konusu böyle düşünülmese bile görüntü var
bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum…
ayaratici insani engüzel surette yaratmistir fakat siz hala bu asirda kendinizin evrim le olustugunuzu düşünüyorsunuz yaratan insani yaratirken özgüvenini onun tüm zerrelerine koymustur fakat insan bugücü ancak imanıyla dışarı çikarabilir inançsız bir özgüven biyerde mutlaka tıkanırçünküinsan kendine ait zannettiği hiçbirşeye aslinda sahip değil dir ve akli bunun farkindadir eğer inanci yoksa ve kendinin hayvan nesline dayandiğina inaniyorsa dünyadaki tüm özgüvenler kendinde olsa asla hiçbirseyin üstesinden gelemez yanlizca kendini avutur çünkü hakiki imani elde eden adam kainata meydan okuyabilir çünkü alemlerin rabbi ben yeryüzünde kendime halife yaratacağı m diyerek insani yaratmistir veinsani değil hayvanlardan meleklerden bile üstün tutmustur darvin gözdeki mucizeyi kesfedincekendi teorisini inkar etmistir
hergün bu kadar uzun bir yazıyı okumaya gerek yok ben özetini yapayım: ‘Ben tabiatın eşsiz bir mucizesiyim.’ bu arada herkesin kendisini eşsiz bir mucize olarak görmesinde bir çelişki yok mu? Meğer dünya mucizelerle doluymuş yav.mucize kelimesine yabancılaştım birden.galiba adolf hitler de böyle düşünüp mucize sayısını azaltmak istedi.bu yazıyı saksıda solmak üzere olan çiçeğime okutsam bi faydası olabilir mi? Herneyse…
saygılar mucizedeler!
Kendimize güvenimiz bizi bambaska yerlere götürecektır.
Guncel yasantımızda neler yapıyoruz,basarılı olmak ıcın neler gereklı,hepsını dusunce,matık vs. yollarla cözümleriz.
eesraya katılıyorum burdaki özgüven yanlış tanımlanmış.öforiyi(bazi psikiyatri ilaçlarinin yaptigi sinirsiz güç duygusu) çağrıştırdı bana.insanin yaşama amaci kendini diğer insanlara ispat etmek degil yaratanin rizasini kazanmasidir.Mananın degilde maddenin sinirlarina göre hareket eden her insanin üstünde bir kisi olacagindan özgüven eksik kalır.
Bence süper bir yazı eleştirilicek hiç bir yanı yok.Bunu okuduğm andan beri küçükte olsa bi şeylerin değiştiğini hissedebildim.sadece öz güven için değil kendini tanıman ve kendini sevmen için yapılmış bir yazı bence…
HİÇ KIMSE DOĞDUĞUNDA BIRŞEY BILMIYORDU.AMA GÜNÜMÜZDE SAYGIYLABAHSETTIĞİMİZ NİCE İNSANLAR VAR HİÇ DÜŞÜNDÜNÜZMU BIZ NEDEN BU INSANLARIN ARASINDA DEĞİLİZ?BİZLER İÇİNDEKI POTANSIYELIN FARKINDA OLMAYAN İNSANLARIZ.BIZLER BELKI BAZI ŞEYLERI ÇOK IYI YAPAMAYABILIRIZ AMA MUTLAK BIZIMDE IYI YAPTIĞIMIZ BİRŞEYLER VARDIR ONEMLI OLAN ONU KESFETMEK VE ONUN GELİŞTİRMEK İÇİN ELİMİZDEN GELEN ÇABAYI GOSTERMELIYIZ.AMA ARKADAŞLAR IYI OLMAK MUTAVAZİLİĞİDE BERABERINDE GETIRMELIDIR BURDA ANLATMAK ISTENEN NE OLDUM DELISI DEIL İÇİMİZDEKI O POTANSIYELI ORTAYA ÇIKARIP TOPLUM İÇERİSİNDE HER KONUDA PARMAKLA GÖSTERILEBBILECEK BIR FERT OLMAKTIR.SAYGILARIMLA
kendi açlığını yine kendini yiyerek beslemeye çalışan bir çelişkili özgüven kazandırma modeli daha…
felsefe açısından yorum yapmak yerine bu konu hakkında ki düşüncelerimizin belirtilmesi gereklidir. konunun içeriğini bize kattığı anlam bütünlüğünü ve bizim eleştirel tutumumuzu sergelememiz için bir kaç defa okunması gereken bir makale. burada bana özellikle anlamsız gelen ve eleştirmem gereken konu evrim teorisi ile ilgili yapılan gereksiz cümleler yığını ve bunun ardısıra devam eden kendini kabul etme fenomenidir. gerçekleri görmek için bir takım yanlış bilimsel deneyler arkasına gizlenerek yazılmış bi kaç cümlecik demeliydim galiba. ikinci bir husus yine ben olayını abartılı bulmamdır. burada önemli olan benim eşsizliğim ve mücizelerle dolu olduğumun bana kazandıracağı olumsuz egolardır ki cümlelerde bunun ne kadar başarılı bir kelime oyunu ile yapıldığını görebiliriz. hep olumsuz şeyler mi söyleyeceğim hayır tabi ki; burada, nasihatler ve istekler içinde toplumsal gerçekliği olan ve herkesin hassas olduğu bir takım cümlelerde söz konusudur. bunları yazmamın bir anlamı yok çünkü herkes kendine uygun olan cümleyi zaten benimseyecektir.
Saygılarımla…
özgüveni olmayan insan hiç birseyi beceremeyen bir insandır, toplumdan uzaklasan insandır. o nedenle herkes özgüven kazanmalı toplumdan uzaklaşmamalıdır.
tedirginadama katılıyorum.
bu yazı için yorum yapanlar içinden, Alkim’e, ferhat’a , eesra’ya, sosyolog’a, Meral’a mucize’ye, Emre’ye, Ömer’e, Özellikle de tedirginadam’a katılıyorum.Teşekkür ederim.
Aklımda kalan ve beni en çok etkileyen cümle”Her zaferle bir sonraki mücadele daha kolaylaşır” dı.Bence bu yazıda herkes kendinden birşey bulmuştur.
Adam yazmis saygi duyulacak biseyler oyle olayi dini boyuta cekip yorumlamak doru degil sanatsal boyut herseyden onceliklidir bi seylerde…
Vay be ne çabuk ıkna oldum :d
yok ya harbiden hayat kısa…..
dolu dolu gülerk hoplayıp zıplayıp gecrmk grk :d
Yazıyı beğendim, ama aklıma takılan şu oldu; ‘insanı,hayvanlar aleminden geliyorum’ diye nitelendirmesi…
Yazı gayet güzel ama çok soyut