Hemen savunmaya geçeriz değil mi, karşımızdaki kişi sorar beni nasıl bu kadar basit bir şekilde yargılayabiliyorsun der ve bizler şu cevabı veririz “ben seni yargılamıyorum”. Şimdi cevabı birlikte inceleyelim, “seni yargılamıyorum”, demek bile yargılamanın bir biçimidir, çünkü karşımızdakinin bizi “suçladığını” düşünmüş, sıkışmışlık hissi ile “inkar” yönünde adımımızı atmışızdır bile…
İşte yargılarımız bu kadar içimize işlemiştir. Peki soracaksınız “bunun sorumlusu ben miyim”, ki bu da bir diğer yargılama cümlesidir… Tabi ki sorumlu olarak tek bir kişi veya etken gösterebilmek zordur, genel olarak yetiştiğimiz çevremiz, aldığımız kültürel ve sosyal eğitim ve hayat tecrübemiz aslında bu yargı sistemini oluşturmuşlardır. Fakat asıl sorun bu sistemin “iliklerimize işlemişlik derecesidir”. Devamını Oku »
“İkinci bir şansım olsaydı” diye düşünmek yerine kendinize ikinci bir şans verin. Ne yapardınız ikinci bir şansınız olsa? Daha mı çok çalışıyor, daha mı çok dinlerdiniz yüreğinizin sesini? İkinci bir şans verseniz kendinize nasıl bir hayat kurardınız… İnsanların sevdikleriyle yeniden buluşacakları bir ‘öbür dünya’ya; Cennet’e, Cehennem’e; ruhun ölümsüzlüğüne; herkesin yeniden dirileceğine ve sonsuza kadar genç ve güzel ve ‘ahiret mutluluğu’ içinde yaşayacağına inanmak ne güzel. Devamını Oku »
