Birkaç yerde, birkaç şeklini okudum. İsteyen istediği yere çekmiş. İlgimi en çok çekeni “vatan, millet” üzerine yorumlanmış olanı idi. Ama “dost, arkadaş” , “çevre, etraf” vb. gibi konularla da bağdaştırılmış. N’ymiş bu hikaye? “Eğitim mi? Cibiliyet (soy, sop) mi?” Bu hikayeciği okuduktan sonra aklınızdan şunu çıkarmayın lütfen… “Önüne bir fare düştüğünde, eline bir fırsat geçtiğinde, çıkarları için vatanını/sizi satmaktan, milletini/dostunu harcamaktan, tereddüt etmeyecek yüksek eğitimli büyük kedilerden Allah bu memleketi ve bu milleti muhafaza kılsın.“

Padişah vezire sormuş:

-Vezir! Demiş.

-Eğitim mi önemli cibilliyet mi?

Vezir düşünmeden cevap vermiş.

—Cibilliyet padişahım.

Padişah düşünmüş taşınmış ve ardından da memleketin her yerinde tellallar çağırtmış.

-Duyduk duymadık demeyin en iyi hayvan eğiticisine yüz kese altın…

Bir süre sonra en iyi hayvan eyiticisi padişahın huzuruna çıkarılmış.

Padişah hayvan eyiticisine sormuş:

-Bir kediye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretebilirsin?.

-Altı ayda öğretirim padişahım.

Altı ay dolmuş, eğitici huzura alınmış.

Padişah:

-Öğrettin mi?

-Öğrettim padişahım.

Saray erkânı toplanmış, kedi elinde tepsi servis yapmaya başlamış, tam vezirin önüne gelmiş; Padişah yine vezire dönmüş ve anlamlı anlamlı bakarak bir kez dahasormuş:

-Vezir! demiş.

-Eğitim mi önemli cibilliyet mi?

Vezir padişahın sorusuna cevap vermeden önce cebinde hazır tuttuğu fareyi bir anda yere bırakıvermiş.

Kedi tepsiyi attığı gibi farenin peşinde koşmaya başlamış.

Tabi altı aylık eğitimde boşa gitmiş.

Vezir padişaha dönmüş ve cevap vermiş.

-Cibilliyet padişahım.

Gönderen : Aydın AKIN / Teşekkürler kardeşim ;)