Annemi aradım dün. Telefonla. Vefatından sonra kapatmadık, sesini son kez oradan duyduğum hattını… Koparmıyorum bağlantıyı. Arıyorum aklıma düştüğünde. Uzuuun uzun çaldırıyorum. Açmıyorsa, komşudadır mutlaka. Veya markete filan gitmiştir. Alışamadı çünkü şu cep telefonu denilen alete, sabit telefonun yanına koyuyor, dışarı çıkarken çantasına almıyor iyi mi… Hadi bi ara gene ararım diyorum, kapatıyorum.

*

Bir senedir böyleyiz.

*

Arıyorum. Komşudadır.

*

Seninki komşuda değilse…
Uğra bugün kardeşim.
Yoksa inan, sonra çok arıyorsun.

Kaynak : Hürriyet Gazetesi / Yılmaz Özdil