Bundan yaklaşık 3 yıl önce neredeyse 10 yıllık bir kişisel gelişim serüveninden çıkmış halde, geleceğe aşırı ümitle bakan biriydim. Yanlış ilişkilerimden kurtulmaya and içmiş, kendim olmaya ve kendi istediğim yolda yürümeye yemin etmiştim. Adeta kişisel gelişimimin zirvesindeydim (kendimce!). Beni çok zorlayan süreçlerden geçmiş, bunlardan çıkmayı başarmıştım. Hem beni yoran ve bağımlı olduğum bir ilişkiyi bitirmiş hem de ekonomimi düzene sokmuştum. Artık zirvedeydim! Tam bir, kozadan çıkan kelebek olmuştum! Tırtıl falan değildim artık! Ermiştim, yükselmiştim, boyut atlamıştım!!! Daha doğrusu öyle olduğunu sanıyordum…

Bir gün biri geldi ve aslında daha kozaya bile girmemiş bir tırtıl olduğumu bana gösterdi. İçimdeki tüm çirkinliği, pusuya yatmış egoyu, ruhumun çöplüğünü yüzüme çarptı. Acıyla, pişmanlıkla ve gözyaşıyla…Tabii bu öyle çabucak olmadı. 2 senemi aldı. Öyle zamanlar geçirdim ki, ruhum bedenimden ayrıldı sandığım anlar oldu. Peki tüm bunlar nasıl mı oldu? Anlatayım.. Devamını Oku »

Karantina günleri devam ediyor ve evde zaman geçirdikçe farkettim ki, fiziksel olarak izolasyondayız ama biraz da zihinsel olarak izole olmalıyız. Neden mi? Haberler, sosyal medya, olumsuz duyumlar bizi çok kötü etkiliyor. Gelecekle ilgili hayallerimizi, umutlarımızı baltalıyor. Şahsen bende bu etkileri yaptı. Bu yüzden tıpkı eski günlerdeki gibi kendi iç dünyama odaklanıp oraları temizlemeye ve biraz pozitif olmaya çalışacağım. Devamını Oku »

Az önce bir video izledim. Genç bir kız hüngür hüngür ağlıyordu ‘‘Çok sıkıldım, dışarı çıkmak istiyorum” diye. Hem de öyle çocuk denecek yaşta değildi. 17-18 vardı. Bazı şeylere aklının ermesi gereken bir yaş. ”Yaşlılarla dalga geçmeyin üzülüyorlar dediniz, şimdi de biz üzülüyoruz” diyor genç kızımız. Yahu nasıl insanlar yetiştiriyoruz biz? Evet bu kız ergenlik döneminde, belki psikolojisi çok normal değildir ama neden evde olması gerektiğini anlamayacak kadar şuursuz. Sanki gezip tozmasına keyfi olarak engel olunmuş gibi davranıyor. İşte bu gençleri görünce gelecek konusunda umutsuzlaşıyorum. Devamını Oku »

Yıllar önce ‘Pozitif Düşünmek‘ ile ilgili yazılar yazarken, insanlarla ilgili çok umutluydum. Bir gün herkesin kurtulabileceğine dair inancım vardı. Gençtim, çok fazla deneyimim yoktu. İnsanlara olumlu düşünmelerini söylediğimde bunu uygulayacaklarını sanıyordum. Bir gün herkes kendi isteği ile iyi ve mutlu bir insan olacak diye düşünüyordum. Yazdığım yazılarla veya insanlarla konuşarak herkesi bu olumsuzluk batağından kurtaracaktım. Devamını Oku »

Hayatım boyunca kendimi geliştirmek için yüzlerce şey okudum, araştırdım, öğrendim. Ama en önemlisi neymiş biliyor musunuz? Öğrendiğini uygulamak! Bilmek tek başına bir hiç! Evet bu konuda çok iddialıyım. Bilmek hiçbir şey ifade etmiyor hayat için. Çok edilgen bir eylem çünkü. Bilip oturuyorsan eğer, oturmaya devam et! Peki ya bildiğini uygularsan? Değişim orada başlar!

Aklından tonlarca şey geçiyor. Her an, durmadan onlarca fikir/hayal/plan/bilgi dönüp duruyor zihninde. Oturduğun yerde diyorsun ki “Hayatı çözdüm. Şunu yaparsam şöyle, bunu yaparsam böyle olur”. Eee sonra? “Öyle işte, o kadar yani”… Pekala o zaman senin hayatın da “o kadar”!.. Devamını Oku »

Bu kez hayat hakkında tespitte bulunup öğütler vermek yerine kendimle ilgili eleştiride bulunmak, belki de biraz içimi dökmek istiyorum müsadenizle.

Konumuz sevgi ve pişmanlık. Sizi bilmem ama ben pişmanlık yaşamadan bir insanı sevdiğimi, ona değer verdiğimi anlayamıyorum. Ne acı değil mi? Evet genelde duygusal ilişkilerde oluyor bu durum. Bir takım korkular, kalıplar ve önyargılar sayesinde önce akıl almaz hatalar yapıyor veya olduğum gibi davranamıyorum. Sonra karşıdan tepki aldığımda dank ediyor her şey. “Ben ne yaptım böyle?” diyorum. Diyorum, diyorum da zamanı geri alamıyorum ki! Çoğu zaman kendini anlatamıyorsun da karşı tarafa. Devamını Oku »

Bazen bir şeyler isteriz. En umutsuz anımızda, en derinden…O an olsun isteriz ve sanki o an olmazsa asla olmayacak gibi gelir. Bekleriz. Ve olmamıştır. Hayal kırıklığı yaşarız. “Neden? Neden şimdi olmadı? Neyi yanlış yaptım? Neyi eksik veya fazla yaptım?” diyerek kendimizi hüzün ve acıya boğarız…Ve bir süre sonra geçer acımız. Dileğimizi de unuturuz, acımızı da…

Günler, haftalar, aylar ve belki yıllar kovalar birbirini. Dileğimizden bambaşka yerlere sürülenmiş, bambaşka hedefler peşinde koşmuşuzdur. Hayal ettiğimiz, dilediğimiz noktadan çok uzaktayızdır. Ama evrende bir şeyler olmaktadır. O en derinden dilediğimiz Devamını Oku »

Nasıl bir şey kadın olmak diye sorsalar, olması gereken ve olan diye ikiye ayırırım herhalde… Hayallerinde olan ve hayatta yaşadıkların…

Olması gereken

Kadın narindir aslında. Narin olması hemen yenilmesi demek değildir ama. Güçlüdür de aynı zamanda, kolayca pes etmez. Dünyanın yaratıcı, doğurgan, yenilenen, temizleyen, sakin yanıdır kadın. Savaş kadına göre değildir. Yalnızca sevgi için savaşır kadın veya sevdiklerini korumak için… Devamını Oku »

Yılın son günlerinde bir gelenekmiş gibi eski yılın muhasebesi yapılır. En azından buna niyet edilir. Mutlu muydun? Mutsuz muydun? Neleri doğru, neleri yanlış yaptın? (gibi bir çok soru…) Aslında çoğumuz bunu çok ciddi yapmayız. Daha çok yeni yılda neler istediğimize odaklanırız. Eksinin hesabını kapatmadan yeni yıldan taleplerde bulunuruz. Ve sonunda hesaplar karışır. Neden mi? Konuyu biraz açalım.

Hayal kurmak ve dileklerde bulunmak elbette çok güzel ve olması gereken bir davranış. Ama geriye bakıp, dersler almadan yola devam etmek aslında pek de sağlıklı değil. Kırılmış hayallerin üzerine yeni hayaller kurmaya çalışmak ne kadar başarılı olur? Geçmişte hatalar yapmışız ki işler yolunda gitmemiş. O zaman kendimizi değiştirelim ki gidişat değişsin. Tabii tüm bu söylediklerim 2014’ten pek memnun olmayanlar için… Devamını Oku »

Sabır ne büyük erdemmiş hakikaten! Yıllardır duyar dururum. Sabır, sabır, sabır… Hiç de sahip olmadığım bir özelliktir ne yazık ki. Düşündüğümü hemen söylemek, hislerimi hemen paylaşmak, aklıma koyduğumu hemen yapmak isterim. Hemen bütün şartlar bana uysun, her şey hemen o isteğime göre planlansın isterim. Ama hayat bu şekilde ilerlemiyor tabii :) Benim dışımda gelişen şartlar da var. Diğer insanların planları, şartları ve istekleri var. Hayatın getirdiği beklenmedik durumlar var. Peki ben bu sabırsızlığımla ne yapacağım? diye benim gibi soranlar varsa :)