Ayrılık sonrası ego ne çok konuşuyor.
En çok da onun sensiz ne yaptığını düşünüyorsun…
Acıdı mı?
Üzülüyor mu hiç?
Düşünüyor mu seni?
Özlemiş midir diye?
Galiba bunun altında kendine değer biçmeme durumu var, onunla birlikteyken sana değer vermediğini düşünen tarafın, ayrılığın onun için çok da önemli olmadığını söylüyor…
Sonra o son gece o adamla yaşayan kadın diyor ki imkansız, o da çok üzüldü… Özlüyordur, aklındasındır diyor..
Ne önemi var ki diyor sonra içindeki diğer ses.
Farklı şeyler istiyordunuz. Farklı yollara ayrıldınız.
Şu an ayrısınız.
Artık kavuşmayacaksınız.
Bir de şu arasa diye bekleyen bir ego var asıl, sanırım en çok susması gereken o. Bir göz sürekli telefonda, her mesaj sesinde sıçrama. Diyor ki taa en derinlerden: Allahım bu nasıl bir ezikliktir ama, arasın mesaj atsın tamam seninle herşeye varım nolur gitme filan desin istiyor bir tarafın değil mi? Ama bu ne kadar saçma! saçma! saçma!
Ego devam ediyor konuşmaya: seni istemedi, sen onu adam edemedin, yalnız kalacaksın, ondan iyisini mi bulucaksın, keşke şöyle davranmasaydın… Daha neler neler diyor. Sonra karar değiştirip, onun ne kadar da önemsiz olduğunu fısıldıyor sana… Senden iyisini bulamayacağını, pişman olacağını, seni hak etmediğini söylüyor sana…
Bir yandan mesaj atmasın diyoruz, atarsa cevap vermeyeceğiz diyoruz, laflar hazırlıyoruz söyleyecek, bitmesine dair…
Sonra da atmıyor diye sıkılıyoruz, bir gözümüz telefonda…
Garip kadınlarız..
Bir umut oluyor işte içimizde çoğu zaman, biten ilişkinin ardından..
Ama gerçekten bitmesi gerekmişse ilişkinin, kavga dolu, huzursuzluk dolu, anlaşmazlık dolu bir ilişkiyse o yaşadığımız, bence şunu da biliyor o çok konuşan ego:
Artık bitirmeli o umudu. Sana hizmet etmeyen ilişkiyi bırakmalı artık…
Önce yazmalı… Sonra yakmalı… Sonra suya bırakmalı…
Evet sonrası acıyor, gözyaşları dolu olabiliyor, ama belki onu da yaşamamız gerekiyor, kalbimizin ta en derinlerinden… Belki sevdiğimizin arkasından gözyaşı dökmeli bu bedenler… Ama sadece bir süre, acıyı yaşayarak, acıdan geçerek iyileşmemiz için yeterli bir süre…
ve sonra…
sonra yeniden başlamalı…Yine yeni bir umutla… Yeni bir aşkla… Hayata aşkla, yaşamaya aşkla, kendine aşkla..
“yeniden başla, umut ve aşkla”
Ama önce bırakmalı… Önce arınmalı.. Önce o acıyı yaşayıp, sonra bırakmalı…
