Ne kadar çok duyduk bu lafı değil mi? Ama eminim hep tek tarafından baktık. Yani anlatılmak istenen ”Karşımızdaki insanın iyi bir kalbe sahip olması gerektiği” dir. Peki hiç şunu düşündük mü? Biz insanların içlerindeki o iyi tarafı görmeye çalışıyor muyuz? Hemen cevap veriyorum, %99 hayır. İnsanlar çoğunlukla kusur aramaya programlanmıştır. Hatta hata bulmak büyük bir meziyet sayılır. Hataları tespit edip ortaya çıkaran insanlar takdir edilir. Hata da neyse artık? Veya hata yapmak neden bu kadar kötü sayılıyorsa? Bence hata sadece diğer insan veya canlılara zarar veren eylemlerde geçerli olabilir. Bundan başka, insan kendi seçimlerinde herkesin istediği sonucu almadı diye hatalı sayılamaz. Bu tamamen bir insan uydurmasıdır. Zamanında akıllı(?) insanlardan biri uydurmuş işte :)

Kusurları ifşa etmek de pek bir keyif veriyor insanoğluna. En basiti TV programları bile bunun üzerine kurulmuyor mu artık? Moda yarışmaları, yetenek yarışmaları,ses yarışmaları vs vs vs. Hepsinin sonunda ”yeterli değilsin, yeteri kadar iyi değilsin, güzel değilsin, şuran kusurlu, buran hatalı, git…” denmiyor mu birilerine? Deniyor. Yani kısacası biz güzel olanı görmek yerine hep kötülük arıyoruz ve çok istediğimiz için de buluyoruz.

Benim bir lafım vardır. Kusur bulmak istersem, kaçarı yok, bulurum... Aynen öyle. İnsan ne görmek istiyorsa onu görür baktığında. Bu her zaman duyduğunuz bir klasik. Ama gerçekten de doğru. İnsan her şeyi kendi yaratıyor. Eğer kötülük arıyorsa zihinsel radarlarınız, onu bulursunuz. Eğer hata arıyorsanız, bulursunuz. Dert edecek bir şeyler arıyorsanız onu da bulursunuz. Şimdi esas konuya değinmek istiyorum. Bir insanın içindeki iyiliği görmek.

Öyle çok insan tanıdım ki hayatımda, herkes gibi. Ama benim bir farkım var, ben insanları hep hissetmeye çalıştım. Her insanın içinde çok iyi olan bir taraf bulunduğuna inandım. Bazen öyle kişiler oldu ki, içindeki iyi tarafa bakasım bile gelmedi. Kimileri de oldu, öyle çok uğraştım ki gönül bağını kurabilmek için. Ama önemli nokta şu; ben pes etmedim. Ben güzel şeyler görmeyi seçtim bir kere. Artık bu huyumdan vazgeçemem. Ben tanıdığım herkes için ”aslında iyi bir insan” demeyi seçtim. O iyiliği ortaya çıkarmak, onunla iletişime geçmek için uğraştım ve uğraşıyorum. Bazen istediğim sonucu alamasam da…

Size de önerim şu, insanlarda kusur aramayın. Evet kötü insanlar var gerçekten. Evet mutsuzluklarını herkese yaymak isteyen ve mutlu insanları çekemeyenler de var. Ve evet, bu insanların içinde güzel bir şeyler aramak gerçekten zor. Ama zor olmayan bir şey var. Sadece herkesin ama herkesin özünde temizlik barındırdığı. Buna bilimsel bir gerçeklik gibi inanıp yola öyle devam ederseniz çok daha huzurlu olacaksınız bana inanın.

Asla selamınızı almayan ve selam vermeyen nemrut komşunuz, acımasız patronunuz, çıkarcı iş arkadaşınız, kazıkçı bakkalınız, kıskanç arkadaşlarınız, duygusuz sevgiliniz… Hepsi özde aynı kişi. Zaman, şartlar, aile, çevre vb faktörlerden dolayı yanlış kodlanmış ve şimdiki hallerine gelmişler. Bu hem onların suçu, hem de değil. Dolayısıyla bizim görevimiz bu insanların dışarı saçtıkları kötülüğe odaklanmak yerine içlerinde gizli kalmış iyiliği görmek, bulmak ve o saklı kaldığı köşeden çıkarmak.

Bunu nasıl yapacağımız konusundaki öneri ve fikirlerimi de bir sonraki yazımda sizlerle paylaşacağım. Görüşmek dileğiyle…

Yazan : Aslı Ece Özdoğan / kendinigelistir.com