Yazın sıcaklığı başka diyarlara doğru göç ederken,soğuk hava gelip yerleşiyor tam da hayatımızın orta yerine..Ve çoğumuz yeni farkına varıyoruz yazın bittiğini, farkedemediğimiz birçok şey gibi… Bunun da farkına anca varabiliyoruz işte.Bu havalar daha çok hüzün veriyor insana ve birazda içini titretiyor insanın. İçimizi titreten sonbaharın soğukluğu mu? Yoksa ağaçlardan dökülen yaprakların o eşsiz görüntüsü mü? Bunun ayrımını yapamıyorum henüz.
Günler geçiyordu geçmiş olan eski günlerimiz gibi ve bununla birlikte mevsimler atlıyorduk. Çoğu zaman hayatımızın telaşından bunu bile görmezlikten gelebiliyorduk. Yazın bittiğini ve bi başka mevsimin başladığını unutuyorduk. Hayatı 
ıskalıyorduk ve güzelikleri çoğu kez kaçırıyorduk. Onun yerine yarına yapacaklarımızın listesi alıyordu.Ya geçmişimizde kalıyoruz ya da geleceğin planlarıyla yaşıyoruz artık ve bu anımızı unutuyoruz. Yetiştirilecek proje, misafirlere yapılması gereken pastalar ya da çocukların okul taksiti gibi birçok şeyler dolduruyor hayatımızın o yoğun kısmını.
Kendimizi düşünmeden fada ediyoruz çoğu insan için. Bizden önemli oluyor etrafımızdakiler. Kendimizi görmezden geliyoruz. Ve bir bakıyoruz günün birinde kendimizden ne çok şey gittiğini görüyoruz ,hayatta neleri kaçırdığımızı ve hatta neleri göremediğimizi hissediyoruz… Her şey için geç olmadan kendinize gelin bir! Etrafınıza bakın… Neleri kaçırdığınızı ve neleri kaçırmadığınızın farkına varın. Mesela pencereyi açın, sonuna kadar soğuk havayı ciğerlerinize çekin ve o havayı alabilidiğiniz ve verebilidğiniz için ne kadar şanslı olduğunuzu düşünün. Bazen mola verin şu hayatta. Yeni doğan güneşin her zaman güzel şeyler getireceğine inanın ve her sabah merhaba deyin kendinize ve hayata.Yeni doğan gün ışıklarıyla kocaman sıcak dolu bi merhaba…
Yazan : Vildan Akgül / kendinigelistir.com
Vildan Hanım,
Yazınızla aslında benliğimizin en uç noktalarında olduğunu bildiğimiz ama hayattaki varyasyonların müthiş çeşitliliği yüzünden her saniye ıskaladığımız, evrene kıyasla kelebek ömrü kadar olmayan şu fani hayatımızı ne kadar da boş yaşadığımız aklıma geldi.
Hatırlatıp bizi saniye bile olsa kendimize getirdiğiniz için teşekkürler.
yazınızı okurken kayboldum gittim dünyada okyanusun en derin noktasına dalar gibi… çok teşekkürler uyanıkken uyandırdığınız için…
ne kadar istesekte yapamıyoruz işte sabah güzel kalkıyosunuz pozitif oluyosunuz dediklerinizide yapıyosunuz kendinizi dogal güzelliklerle motive ediyosunuz bugün çok güzel bir gün diyosunuz buraya kadar mutlusunuz işe gidiyorsunuz bnm çalıştıgım ortam stresli yani bayağı bi stresli biyer nyse 1. vaka boşver takma bugün çok güzel bunlar güzel şeyler olur aldırma 2.vaka 3.vaka böle böle basıyosun isyanları…çalıştıgın kişiler-arkadaşların-ortamın-eşin çoluğun çoçugun vb. karşındaki kişilerin anlayışsız olunca ve seninde elin kolun baglı olunca bi yerden sonra dayanamayıp patlıyosun ve yukarda yazılı olanlar pozitifligin hiç bişeyi düşünemiyosun bilmem anlatabildimmi…ama paylaşımınız için saygılar
Tam üşüdüğüm zaman imdadıma yetiştin. Her zaman anı yaşa ve farkında ol…teşekkürler
ben teşekkür ederim herkese..tansel sana da hak veriyorum bazen insanlar ve olaylar çekilmez bir hal alıyor dayanılmayacak noktaya getiriyor. bunun bende farkındayım hayata pembe gözlüklerimi takıp tozpembe bakanlardan değilim bende biliyorum çirkef yüzünü hayatın ama bunun içinden artılarını alıyorum eksilerini atmaya çalışıyorum..bence artılarını görürsek zaten öyle mutlu olbiliriz ve sende herşeye rağmen böyle pozitif tarafından bakmaya çalış hayata..
bu yazı alıntı bir onceki sitede de aynı yazı var bu yaptığınız ”hiç iyi bir şey değil ”
doğru cevabı olmayan bi bulmacayı çözmeye çalışırken neleri kaçırıyoruz kim bilir? . Teşekkürler.