Şunu birkaç hafta boyunca deneyin ve gerçekliğinizi nasıl değiştireceğini kendi gözlerinizle görün: İnsanların sizden esirgediğini düşündüğünüz her şeyi övgü, takdir, ilgi, yardım, sevgi vb. onlara verin.

Bunlara sahip olmadığınızı mı düşünüyorsunuz? Sahipmişsiniz gibi yapın, kendiliklerinden gelirler.

Vermeye başladıktan kısa bir süre sonra, almaya da başlarsınız. Vermediğiniz bir şeyi alamazsınız. Dışarı akış, içeri akışı belirler. Dünyanın sizden esirgediğini düşündüğünüz şeye siz zaten sahipsiniz ama dışarı akmasına izin vermediğiniz sürece sahip olduğunuzu bile bilemeyeceksiniz.

Bütün bolluğun kaynağı sizin dışınızda değildir. Kimliğinizin bir parçasıdır. Ama önce kendi dışınızdaki bolluğu görüp takdir ederek başlayın. Etrafınızdaki hayatın doluluğunu hissedin. Teninize vuran güneşin sıcaklığı, bir çiçekçi dükkanından sergilenen çiçeklerin muhteşem renkleri, lezzetli bir meyvenin ağzınızda dağılışı, ya da gökyüzünden dökülen suyla sırılsıklam olmak. Hayatın doluluğunu her adımınızda görebilirsiniz. Etrafınızı saran bolluğu fark etmek, içinizde uyuyan bolluğu uyandırmanızı sağlar: O zaman da dışarı akmaya başlar.

Bir yabacıya gülümsediğinizde bir enerji akışı olur: Verici konumuna gelirsiniz. Kendinize sık sık şunu sorun: “Burada ne verebilirim? Bu kişiye bu duruma nasıl hizmet edebilirim?” Bolluğu hissetmek için herhangi bir şeye sahip olmanıza gerek yoktur, ama bolluğu hissederseniz, her şey size doğru akmaya başlar. [highlight]Bolluk, zaten ona sahip olana gelir.[/highlight] Bu biraz haksızlık gibi görülebilir ama aslında değildir. Bu evrensel bir kanundur. Bolluk ve kıtlık içsel gerçekliğinizin dışa yansımasından ibarettir.

(Sevgim ve tüm dostluk duygularımla, Eckhart Tolle’un bir yazısından derledim.)

Kaynak : Hülya Konar / hPozitif