Tıpkı sarı saçlarından olduğun gibi…
Kariyer planları çoğu zaman tıkır tıkır işlemez. Kariyer hedeflerindeki sapmalardan sonra en yaygın görülen davranış biçimi kendi dışındaki herkesi sorumlu tutmaktır. Kimi zaman patron, kimi zaman yöneticiler, kimi zaman çalışma arkadaşları suçlanır kariyer kazalarında. Oysa herkes kendi kariyerinden sorumludur…
Kayahan; Sarı Saçlarından Sen Suçlusun / Tarhan; Kariyerinden sen sorumlusun!…
Adresim aynı, Kaderim aynı / Şirketim aynı, Bölümüm aynı
Günlerim aynı, Geceler aynı / Günlerim aynı, Geceler aynı
Sarı saçlım hasretimsin sen / Kariyerim hasretimsin sen
Karadantel sokağında ben / Karagelecek sokağında ben
Kapımda akşam gülleri mateminle tutuşurken / Ekranımda maaşım borçlara uçuşurken
Dumanım aynı, Ateşim aynı / Hayallerim aynı, isteklerim aynı
Bulutlar aynı, Gözyaşım aynı / Hevesler aynı, çaresizliğim aynı
Sarı saçlım hasretimsin sen / Kariyerim hasretimsin sen
Karadantel sokağında ben / Karagelecek sokağında ben
Kapımda akşam gülleri mateminle tutuşurken / Ekranımda maaşım borçlara uçuşurken
Kankırmızı gözlerimden / Para bürümüş gözlerimden
Sancıların gelip geçer / Ne planlar gelip geçer
Kim üzülür kim bekler seni / Kim takar kim yükseltir beni
Ben tabii ki ben birtanem / Ben tabii ki ben bir tanem
Ter içinde İçim bileylenir / Borç içinde hırsım bileylenir
Kankırmızı gözlerimden / Para bürümüş gözlerimden
Sancıların gelip geçer / Ne planlar gelip geçer
Kim üşütür kim yakar beni / Kim düşürür kim yakar beni
Sen tabii ki, Sen birtanem / Sen tabii ki, Sen kariyerim
Ter içinde İçim bileylenir / Borç içinde hırsım bileylenir
Bu kaçıncı çalınışı kapımın / Bu kaçıncı değerlendirmesi performansımın
Bu kaçıncı sen değilsin başkası / Bu kaçıncı sen değilsin başkası
Peşimde mazinin ayak sesleri / Peşimde geleceğin ayak sesleri
Nelerden vazgeçiyoruz bir düşünsene / Nelerden vazgeçiyoruz bir düşünsene
Kırık kalpler üstüne kuruyoruz birşey / Cilalı kariyer vaadleri üstüne kuruyoruz her şeyi
Bu kalleşlik belki bana yakışmıyor ama / Bunu kabul etmek belki zor geliyor ama
Sarı saçlarından sen suçlusun / Kariyerinden sen sorumlusun!
“Sarı saçlarından sen suçlusun!” Kayahan’ın sevdiğim şarkılarından biridir.
Ondan esinlenip, ben de yukarıdaki sözleri yazdım, okuyanlara antipatik gelmemesi, bir de çok sevdiğim bir kelime olmadığı için; suçluyu, sorumlu yaptım. Neticede hepsi aynı kapıya çıkıyor; suç, ceza, ödül, mutluluk, mutsuzluk, başarı, başarısızılık… Hepsinde sonucu sorumluluğu ne kadar aldığımız veya almadığımız; sahiplenmek belirliyor. Aslında her şey bizde, kendimizde bitiyor… Neye inandığımız, neyi istediğimiz ve bunlara göre yaptıklarımız, yapmadıklarımız. Bunun dışındaki açıklamalarsa gerçeği yansıtmıyor. İstediğimiz kadar ret edelim… Durum bu!
Ve… bu bakış açısı artık İnsan Kaynakları politikalarına da enikonu yansıyor.
Yakın zamanlara kadar; kurumların, çalışanları için hazır kariyer planlarının, buna benzer sistemlerinin ve/veya “pozisyonun önünün açık” olması; önemli tercih ve sevilme nedenlerinden, “kurumsallaşmış” olmanın ön koşullarından biri idi. Çoğu kurumda da hala böyleymiş gibi; “yazılısı var-uygulaması yok” metinler, söylemler geçerli kabul ediliyor ve fakat pek işe yaramıyor…
Yarasa idi çalışanlarda genel bir mutluluk, başarı hali, şirketlerde kazanç içinde yüzme durumu olurdu… Genel görünüm pek öyle söylemiyor. Ne çalışanlar, ne patronlar, ne yöneticiler… Kimse “işinden, bu alış-verişten memnun değil!”.
Sorulduğunda; onlarca neden, analiz, gırla gidiyor…
Ve artık fark ediliyor ki aslında; “kullanıma hazır, kariyer planlaması” ne alınası, ne de başka ellere teslim edilesi bir sorumluluk, verim artışına çare değil!
iş yerleri, kurumlar sadece bir “platform”. Bir vizyona ulaşmak için, içinde olanakları ve olanaksızlıkları olan bir “olasılıklar silsilesi”. Tıpkı hayatımızdaki diğer alanlar gibi… İstediğiniz kadar kariyer planı-performans havucu sunun, bulun, fark yaratan; tüm o olasılıklarla “bireyin” ne yaptığı… Ne yapmak istediği ya da istemediği…
İnsan kaynakları yaklaşımları; dönemin, çağın gereği, geleceğin yeni başarı kriterlerine göre hızla ve yukarıdaki eğilime göre değişiyor.
Bir araştırmada, katılımcılara iki cümle verilmiş ve 1 çok katılıyorum, 2 katılıyorum, 3 fark etmez, 4 katılmıyorum, 5 hiç katılmıyorum olacak şeklinde; birden, beşe kadar puanlamalarıistenmiş;
Cümle 1: Bir problem üzerinde bir süredir çalışıyorsam ve pek ilerleme kaydedemiyorsam, uğraşmaya ara verip, çözüm için bazı fırsatların kendini açığa çıkarmasını bekleme eğilimi gösteririm?
Cümle 2: Hayatımda pek çok şanslı dönüm noktası yaşadım.
İkinci cümlede 1 ve 2 yi seçerek, kendilerini şanslı görenlerin, birinci cümlede de aynı tercihi kullandıkları saptanmış. Yani; daha esnek, rahat ve akışkan bünyelerle şans faktörü el ele kol kola, paralel yürüyor…
Kıssadan hisse;
– Kariyerimizden kurumlar, bir başkası değil; bizzat biz, kendimiz sorumluyuz.
– Kasmayıp, biraz geriye yaslanıp, hayatımıza bakmalı, gerçek “bizi” ve fırsatları görmeliyiz.
– Cesaretle ve sadece kariyer değil, 5-10-20 senelik “gelecek planlarımızı” yapmalıyız.
– Ve tabiii ki bunları hayata geçirmeli, yani çok ama çok çalışmalyız.
Yoksa kariyerinizden ve sarı saçlarınızdan siz suçlusunuz, ona göre:)
Yazan : Ufuk Tarhan
Kaynak : yenibiris.com
