Lütfen açıklamaları dikkatlice okuyun.
Her bir (yaşanmış olan ya da yaşanmış olduğu varsayılan) durum için, hem korku ya da kaygının (anksiyete) derecesini, hem de kaçınma sıklığını değerlendiriniz. (Örnek: Bir toplantıda konuşmaktan ne kadar sıkıntı duyduğunuz korku ya da kaygı bölümüne işaretlenecek; böyle durumlarla karşılaşmamak için kaçınma olup olmadığı ise kaçınma bölümüne işaretlenecek.)
SORULAR
1- Topluluk içerisinde telefon etmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
2- Küçük bir grup aktivitesine katılmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
3- Topluluk içinde yemek yemek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
4- Topluluk içinde içki içmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
5- Otorite konumunda biriyle konuşmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
6- Seyirci önünde rol yapmak, oynamak ya da konuşmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
7- Bir eğlence partisine gitmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
8- Biri ya da birileri tarafından izlenirken çalışmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
9- Biri ya da birileri tarafından izlenirken yazı yazmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
10- Çok iyi tanımadığınız birine telefon etmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
11- Çok iyi tanımadığınız biriyle yüz yüze konuşmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
12- Yabancılarla tanışmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
13- Genel bir tuvalette idrar yapmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
14- Başkalarının oturuyor olduğu bir odaya girmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
15- İlgi merkezi olmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
16- Ön hazırlıksız toplantıda konuşmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
17- Bir sınava girmek (Yetenek, bilgi, beceri vb.)
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
18- Çok iyi tanımadığınız birine karşı görüş bildirmek ya da onun onaylamamak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
19- Çok iyi tanımadığınız birinin doğrudan gözlerinin içine bakmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
20- Bir gruba sözlü rapor vermek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
21- Cinsel ya da romantik bir ilişki amacıyla biriyle yakınlaşmaya çalışmak
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
22- Aldığınız bir malı parası iade edilmek üzere geri götürmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
23- Bir parti vermek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
24- Israrlı bir satıcıyı reddetmek
Korku ya da kaygı (anksiyete):
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
Kaçınma :
Yok (0)
Hafif (1)
Orta Şiddetli (2)
DEĞERLENDİRME
Değerlendirme ölçeği
0-35 arası: Sorun yok diyebiliriz.Puan arttıkça sıkıntılar artıyor demektir.Arada bir testi tekrarlayın.
36-47 arası: Orta derecede sosyal anksiyetiniz bulunmaktadır.Toplum içinde kısmen bulunabilir, bazı kaygı ve kaçınmaları yaşamakla beraber “idare ediyorsunuz” demektir.Ancak yinede bazı durumlarda sorun yaşayabilmektesiniz.Kaçındığınız konular ile yoğun olarak karşılaşmakta iseniz, o konularda psikiyatrik tedavi gerekebilir.İlaç tedavisi ya da terapi yapılabilir.
48-60 arası: Belirgin derecede sosyal anksiyetiniz bulunmaktadır.Bir önceki duruma göre korku duyulan durumlar ve kaçınma çabaları benzer ya da daha çok olabilir, ama ortaya çıkan belirtiler daha çok ve hayatı daha kısıtlayıcı niteliktedir.Psikiyatrik tedavi gerekli olabilir, ilaç tedavisi ya da terapi faydalıdır.
61-79 arası: Aşırı derecede sosyal anksiyete bulunmaktadır.Belirtiler hayatı etkilemekte ve kısıtlamaktadır.Tedaviden uzun sürede fayda görürler.Tedavi gereklidir.
80 üstü: Çok aşırı sosyal anksiyete mevcuttur.Genel olarak pek çok sosyal durumda sosyal kaygı ve kaçınma durumu bulunmaktadır.Hastanın doktora bile gelmesi zor olmasına karşın, tedaviden uzun süreli olmak üzere fayda görürler, psikiyatrik tedavi mutlaka gereklidir.
Kaynak : Popüler Psikiyatri Dergisi
Ne işe mi yaradı?söyleyeyim;
şu an 29 yaşındayım ve büyük bir şirkette yönetim pozisyonundayım.yüksek bir gelire sahibim.
haftasonları grubumla birlikte barlarda müzik yapıyoruz.
fotoğraflarım için ise düzenli olarak sergi açıyorum.herşey istediğim gibi yürüyor.ve bana tüm bunların olmasını sağlayacak vizyonu kazandıran ise sf.tabi karar sizin,ben böyle iyiyim.siz değilseniz eğer ilaç bağımlısı olmak için doktorunuza başvurabilirsiniz.
benimkiler en son 23 yaşımda çöpü boylamıştı.bir daha da bu meselenin üzerinde fazla durmadım.
ihtiyacınız neyse ona yönelin elbette.çok ağır vakalarda benim söylediklerim anlamsız olacaktır.katılıyorum.
iyi günler ..
Herkese sağlıklı günler..
Ben ilaç tedavisinde başarı aldım.
İşe yarıyorlar.
Herkese sağlıklı günler…
Mrb. tahmin edebileceğiniz gibi bende sosyal fobiliyim ve çok aşağılık bir hastalık olarak görüyorum bunu.testi yapmaya bile gerek görmedim ben.keşke kanser olsaydım ama sosyal fobili olmasaydım herkes iyi ve kötü bir hayat yaşarken biz kötü de olsa hayatı yaşamaktan korkuoruz.ben 10 senedir uğraşıorum ve aşamadım.birde bu hastalıktan iyimser düşünerek kurtulunabileceğini savunanlara katılmıorum çünkü bir ortama girdiğinizde iyimser düşünmek gibi bir olanağınız olmuyor çünkü korkuyorsunuz.ama şunu da söyleyim kendinizden nefret etmeyin çünkü bu durumu biz seçmedik yaşanılmışlıklar ve öğrenilmişlikler bu hale getirdi bizi.herkese acil şifalar
Merhaba arkadaşlar ;
gerçekten çok kötü yaşayn bilir bnde lise yıllarımda farkettim aslında çekingenlik zanndyrdum ama değilmiş.bnce sosyal fobiğin ileri boyutlara ulaşması öncelikle çevrenin sürekli eleştirmesiyle ve karşılaştrmasıyla oluyor. bizzat yaşayn biri olarak bunu söyleyebilirim.ve ozamann verdiği duyguyla bunları takardım ve üzüntü yapardım kendime :(
heleki sosyal fobi insan eleştiereler karşı cevapta veremiyor gerçekten çok kötü bi durum
ama arkadaşlar bn sonra sürekli kendimi geliştirmek adına kurs ve seminerlere katıldım.
bişeyleri başardıkça kendime güvenim arttı.kendime güvenim arttıkça çevrem genişeldi ve çok ii yerlerde çalıştım.
şuan varmı diye sorarsanız aslında yok denecek kadar az ama sadece karşı cins ile iletişimde var sanırım bndede .
ilgi duyduğum birisinn beni farketemisni sağlıyyrm ama devamını getrmyrm bnmde sorunum bu çoğunu aştım bunu da aşacağıma dair inancım var
korkularınızın üstüne gidin kuslar bu konuda gerçekten çok etkili ve arkadaşlar şunuda unutmayın kimsde sizden üstün değil siz değerlisiniz kendinize olumlamalar yapın plates in de faydası var .
ve kitap okuyun mutlaka
sağlıklı huzurlu günler dilerim
Balığız ;ama sudan korkuyoruz.ne kadar acıklı.nasıl yaşayacağız peki.herkes biliyordur bu duruma neyin sebeb olduğunu ve kimlerin.o kişileri gözünüzün önüne getirip ağız dolusu küfür edin,hakaret edin.elinize bir yastık alın sanki o kimselermiş gibi tekme tokat dalın.kendi sesinizi telkin içerikli kaydedip.yatarken otururken dinleyin.gözünüzde büyüttüğünüz kişileri düşünce aleminizde dalga geçin:bağırsağında pislik taşıyor bundan mı çekineceğim deyin,sümüklü sümüklü dolaştığını düşünün.sık sık ben harikayım ,ben herkesten üstünüm deyip bilinçaltınıza mesaj iletin.sorununuzu tekrar tekrar kendinize hatırlatmayın.sorununuzu küçümseyin:dünya nereye akıyor ben neyle uğraşıyorum deyin.ciğeri beş para etmeyen adam benden daha mutlu olamaz deyip kendinizi hırslandırın.
ben internetten bir kızla tanıştım.başka şehirdeydi gittim buluştum.ölüm gibi geliyordu önceleri bu fikir;ama kendime gaz verip gittim.buluşur buluşmaz bilinçaltıma fırsat vermeden sıcak bir giriş yaptım.gezdik dolaştık öpüştük.sağlıklı numarası yaptım.demek oluyor ki biz hastalıklıyız numarası yapıyoruz ve buna inanıyoruz.şimdi de istemeye gideceğim.yılbaşı gecesi onlarda olacağım.stresten altıma yapıyorum ;ama başaracağım.
Sonuç 26 çıktı ama bende erkek arkadaşımla yemek yemekten çekiniyorum çay içmekten çekiniyorum çok heyecanlanıyorum elim titrer diye korkuyorum tek sorunum ellerimin titremesinden korkmak yani :) bu korkumun üstüne gitmeliyim.inş en kısa zamanda düzelirsiniz arkadaşlar..
Arkadaşlar maalesf bende sizler gibi sf.liyim ne kadar zor bişey size anlatamam günden güne daha mı kötüye gidiyorum ne anlamadım insanlarla artık hiç konuşamaz hale geldim.evliyim eşim beni ararken bile heyecandan bazen teli açmıyorum biri yanımda varsa kesinlikle telefonu ya açmıyorum ya da başka bi yerde konuşuyorum bu telefonla konuşamama yüzünden hiç bi yerde çalışamıyorum bu sorunum uzun süreden beri var ve bunu aşamıyorum bu yüzden okadar rezillikler yaşadım ki anlatamam yüzümün kızarması da cabası bir bana nasılsın dese hemen yüzüm kızarıyo sohbet edemiyorum kimseyle buna ailem de dahil ne yapmam gerekiyor sizce arkadaşlar…
Seni anlıyorum arkadaşım, bende sf liydim; ama inan sen azimli olursan, isersen geçer..
şimdi sosyal fobi yok mu bende; evet yine var ama en azından eskisi gibi büyük anksiyete yaşamıyorum.
sende umutlu ve inançlı ol , küçük de olsa değişimlerin olduğunu göreceksin… hayatım değişti.com sitesinide tavsiye ederim ayrıca…
Ya benim de 64 çıktı o kadar düşürmeme rağmen . . . 22 yaşındayım fakat bu illetli fobi bir türlü bırakmıyor beni . . . inşallah düzelirim . . . herkesinde allah yardımcısı olsun . . . :(((
Ben sosyal fobilimiyim bilmiyorum ama bu teste bakılırsa öyle olduğumu haykırıyor adeta 70 çıktı ama buna inanasım gelmiyor.ben şu anda fen bilgisi öğretmenliği bölümü 1. sınıf öğrencisiyim tahtaya kalkamıyorum ve bildiğim cevapları veremiyorum tüm bunlar kalabalıktan dolayı bunu biliyorum ama bunun bir hastalık olduğunu hiç düşünmemiştim.ben bu hastalığın varlığından bile habersizken o nasıl benimle yaşıyor olabilir ki uzun süredir dışarı çıkmama isteğim var ne zaman fakülteye gitme vaktim gelse midemde bulantı ve kalbimde aşırı derecede çarpıntı var.evin kapısını açarken sanki dışarıda çok büyük bir tehlike varmış gibi geliyor ve kapının kolunu tutup açmak beni çok zorluyor.tahtadaki korkularımı farketmemi sağlayan şey şu türkçe sözlü anlatım adını verdikleri benim için işkence olan bir ders oldu.hazırlıksız konuşma yapmak için kalktım fakat donup kaldım sözcükler sadece ses topluluğu olarak çıktı ağzımdan hiç bir anlamlı ifadede bulunamadım ve tabi başarısızdım.2. şans verildiğinde ise gözlerimi öne diktim ve kendi kendimle konuşuyor gibi anlattım bu sefer hoca kabul etti fakat bunlada kalmamıştı artık hazırlıklı konuşma vardı zaten 1. seferde başaramadım doğal olarak tahtada dondum ve yüzler birbirine girmeye başladı hocanın olmadı dediğinide duymamışım kalbimin atışı ve tüm bedenimin titremesiyle yerime arkadaşların işaretleriyle oturdum.sonrasında anlatmamı hoca beğendi ama yine kalbim çok hızlı atıyordu ve tirtir titriyordum fakat kısık bir sesle kendi kendime konuşur gibi anlattım.tüm bunları anlatamıyorum kimseye.peki sizlere göre bende bir sf limiyim yoksa tüm bunlar birer heyecan belirtisi mi?
Arkadaşlar sadece sizin cesaretiniz eksik cesaretli olun dimdik olun hic bir sorununuz kalmayacak ben yendim cok cok rahat insallah sizde yenersiniz
Arkadaşlar hepimize gecmiş olsun arkadaşlar ilaç kulanan varsa yazsın faydasını görmuşmu görmuşse hangi ilaclar bide arkadaşlar ibadetin cok faydası var haberiniz olsun
Ben en cok yurumeyi özledim sokakta carşıda yuruyemiyorum sanki herkes bana bakıyor titriyorum kızarıyorum donup kalıyorum
Merhaba arkadaslar bende sf liyim sanirim.ayrica ogretmenlik okuyorum.meslegim geregi sosyal olmam lazim.testi yaptim 58 cikti.bence korkularimizin uzerine giderek yenebiliriz.
Bursali olan varsa tanismak isterim.
Ben en yüksek seviyedeyim,pisikiyatr tedavisi şart lakin pisikiyatra gitmeye bile çekiniyorummm…ve söylenilen her şey bende kafi derecede mevcutttt sanki hepsi beni anlatıyor
Bende sosyal fobiliyim aslında adım murat değil murat benim erkek kardeşim gerçek adım … ama soyadımı kullanıyorum.benim küçüklükten beri var küçükken hiç kendime güvenmezdim okul yıllarında biri birşey dese dövse sövse sesimi çıkarmazdım.okumaya meraklı olduğum halde okula gitmek istemedim.ortaokulu ve liseyi açıköğretimden bitirdim.2004 ten beri ilaç kullanıyordum ama ilaçlar zarar vermeye başladı bıraktım hiç arkadaşım yok olmasını istedim bir ara ama beni çok sessiz ve çocuksu buldular.25 yaşındayım işe girip çalışmak istedim girdimde, sonra sessiz sakin tavırlarımdan dolayı beni çok ezdiler hatta birilerinin emri altına girmeye başlamıştım durumun farkına varınca
ordan çıktım.şu an dershaneye yazıldım, birde bilgisayar
kursuna gidiyorum.bilgisayar kursunda hocayla hiç iletişim kuramıyorum, sormaktan korkuyorum doğal olanın bilmediğim şeyi sormak olduğunu sormaktan korkmamam gerektiğini bende biliyorum ama bilinç altım bana sürekli sen değersizsin diyor ama ben bunun doğru olmadığını biliyorum vazgeçmek istemiyorum ama hergün yeniden hortluyor o okulda beni küçük görenlerin çoğu okuyamadı hepside ya evlendi yada şurda burda çalışıyor
ben onlardan farkım olsun istiyorum.ama bu kezde yaşım geçtiği için okumak istemiyorum.ama sanırım artık vazgeçemem
Bu sitedeki yorumları görmeden önce bu hastalık sadece kendimde var sanıyordum.kimse beni anlamıyor aslında beni anlayacak birileriyle yorum yazak çok güzel.ben bu illete 20 yaşımda tutldum ama ne yaptıysam atamadım üzerimden. şu anda öğretmenim sınıf ta en az 25 kişi sizi izlerken ellerinizin tiremesi nefesinizin daralması resmen işkence..:(
Arkadaşlar bende 22 çıktı ama bende de biraz vardı yaşım 18 şuan sosyal fobimi 6 ay içinde yendim piskolog şart gerçekten size çok yardım ediyor iş kendinizde bitiyor herkes hakkınızda bişey düşünmüyor aslında hepsi bizim düşüncemiz emin olun size bakmaları güzelliğinizden veya yakışıklılığınızdan arkadaşlar sizlere tavsiye veriyim tek başınıza biyer gidip yemek yiyin insanları dikkatlice izleyin herkes ne kadar bencil aslında sizi düşünen yok umarım biraz olsun yardımcı olmuşumdur allah yardımcınız olsun…
Evden dışarı çıkamayacak derecede bir sosyal fobikim ben aslında aşırı bir korkum yok fakat sanırım birazda alışkanlık olmış inş geçer.
Benim 78 çıktı intiharmı edeyim napayım yahu
57 çıktı ama testte olmayan birsürü şey de var en azından karşı cinsle konuşamama sokakta titreme gibi şeyleri teste almaları gerekirdi gerçekten çok zor bir hastalık sokakta yürürken bile elim ayağıma dolaşıyo konuşacak arkadaş çok zor buluyorum 20 aşıma gelmiş olmama rağmen henüz bi tane bile kızla bırakın yakınlaşmayı konuşmuşluğum bile yok psikoloğa da gittim bi faydasını görmedim çok zor çooookkk…
Slm arkadaslar burda olan herkes gibi bende sosyal fobiliyim topluluk icinde biri bana birsey soracak diye odum patliyo tek basiniza kalabalik bir yere gidememek hep sakin sessiz cocuk olarak gorulmek (oyle olmadiginiz halde) hoslandiginiz bir kiz la birakin konusmayi yuzune bile bakamamayi cok iyi bilirim Ama bu fobi denen seyin bizi yok etmesine izin veremeyiz cunku bu cok uzun ve aci dolu olurdu Istediginiz kadar ona alismaya bir turlu olmuyor degil mi? cunku siz aslinda ona alismak deil onu unutmak, bitirmek istiyosunuz Bu hastaligin sizinle birlikte yasamasina izin vermeyin siz kaybedersiniz. Cevrenizdeki insanlara bakin yuzlerina bakin aslinda cogu sizin kadar iyi deil Siz onlardan daha iyisiniz ve daha da iyi daha da guclu olabilirsiniz Onu yenmeliyiz ewt cok istiyosunuz bunu yapmayi biliyorum baslangic olarak bir psikiatriste gitmenizi oneririm ve kitap okuyun unutmayin doktorun verdigi ilaclar sade birer cesaretlendiricidir bu isi bitirecek olan yine sizlersiniz “Neden bazilari hayallerini yasarken
77…. aslında ben kendimle yaşamaktan yalnızlıktan gayet memnunum. ama okula gidince kabus.. böyle kara bulutlar toplanıyor sanki içime şimşekler çakıyor tek başıma karanlıktayım. yalnızlığı sadece kalabalık içinde hissediyorum. hayatın canı cehenneme beni rahat bıraksınlar okumak istemiyorum. bir yandanda okumak zorundayım başarılı olmakta istiyorum hem toplumdan uzak olmak hem çok başarılı herkesin aşık olduğu biri olmayı istemek ne saçma insanın önemli olma isteği keşke kendi kendimize yetebilseydik… insan sosyal bir varlık klişesi.. ama doğru öyle topluma karışmak zorundayız. lanet olsun 2 gün sonra saçma sapan bir sunum yapıcam üniversitede ingilizce hemde herkes takır takır konuşuyor boğazlarını sıkıp kafalarını tahtaya sürtüp kıvılcım çıkarmak hissi güruh ediyor. kıskanıyorum a dostlar sosyal insanlar canımı sıkıyor.birde bende narsistlikte var . bu kadar manyaklığın içinde nasıl hala akli dengem yerinde şaşıyorum. yoksa yoksa değil mi :D
87çıktıııı.
“Yorumcu“nıklı arkadas soyledıklerın cok guzel seyler ama ıste nekadar ıstesende basaramıyosun bende ılac ıcmek ıstemıyorum bısuru yan etkılerı var vs.bagımlılık yapıyo aılemde herkes ılac kullanıyo cesıtlı nedenlerden ve hıcbırınde bı ıyılesme yok sadece gecıcı rahatlama verıyo bobreklerını bozuyo ve ot gıbı uıyusuk gezıyolar ben ıstemıyorum bunu ama ıcmessemde dahada ılerler hıc bas edemem dıye korkuyorum cunku buraya yazamıcagım bısuru sey yasıyorum sadece cekınmek falan degıl derdım :( cevap verırsen sevınırım ıletısım halınde olursakda bana yardmcı olabılcenı enazından telkınde bulunablcenı dusunuorm :(
Selam dostlar , bende sosyal fobikim teste yapmama gerek yok zaten bir psikyatriste gidiyorum ve bana ilaç veriyor , ödevler veriyor .. Mesela bugün bir arkadaşımın parti si vardı ona gittim tabi kendimi çook ama çok zorladım , kalp im dışarı cıkcak gibiydi.. butun gun partiyi(kafe-bar) dşünüyordum , acaba noolucak tanımadığım insanlar falan benimle tanışmak isterse nasıl konuşucam gibisinden.. karnım ağrıyordu , ellerim titriyordu .. Sonuçta korkucak birşey olmadığımı kafamda şartlandırdım dedim :4 tane dil biliyorsun ,yakışıklısın,sarışınsın ,2 tane vatandaşlığın var ( fransız ve turkum) onlar senden korksun dedim ve gittim partiye .. Ilk başlarda biraz çekiniyorsun ama en önemlisi kafanda şartlandırmak ve sorunların uzerine gitmek ..Uzerine gittikçe guveniniz artıcak görüceksiniz, sfinizin azaldığını görüceksiniz
Saygılar
Arkadaşlar merhaba. Bütün yazılanlarrı hayretlerle okudum hepinize öncelikle acil şifalar diliyorum hayatı kendinize zehir etmeyin lütfen ben de bu hastalığa yakalanmıştım ama çok ciddi boyutta değildi. ya biliyorum bu hastalığı yenmek hiç te sanıldığı gibi kolay değil en önmlisi insanın kendine güvenmesi gerek sorunu kabullenip çözüm yolu aramak lazım eminim ki kabullenmeyen insanlarda çoktur bu ancak o insanları yanıltır bir de kötü örneklere bakmayın bir çok kişi var bu sorunu aşan bunlardan bir taneside benim. Ben şu an son sınıf üniversite öğrencisiyim yabancı dil bölümünde okuyorum yurt dışında bile öğrenim gördüm ki bu benim için bir hayaldi hep düşünüyordum bigün bende yurt dışına gidebilecekmiyim bir taraftan da kendimi hep küçük görüyordum. Ama sonra ben bunu başarmalıyım dedim ve bir adım attım sonra herşey çorap söküğü gibi geldi şu an çok mutluyum bazı şeyleri aştım bu konuda en byük destegim önce rabbim sonra annem oldu dua herşeyin anahtarı diyebilirim hep dua edin Allah dualarınıza karşılık vercektir birde sorununuzu anlatmaktan çekinmeyin bu da bir yöntem anlatmadıkça paylaşılmadıkça problemler daha da büyüyor sonra aşılması imkansız hale geliyor kimseye güvenemiyorsanız annenize anlatın ben öle yaptım :) arkadaşlar eğer sormak istediğiniz bir şey olursa yazın seve seve yardımcı olabilirim takip edeceğim bu siteyi zamanında ben de yaşadığım için ne demek olduğunu çok iyi bilirim hepinize bu hastalıktan kurtulmanızı temenni ediyorum Allah hepimizin yardımcısı olsun …
ben 16 yaşındayım ve bu lanet olası fobi günden güne beni tüketmeye başladı okulda lavaboya bile gidemiyorum yerimden hiç kalkmıyorum evde tek başınayken hiç sorun yok ama dışarı çıkmak gerektimi adete hayatım biticekmiş gibi geliyo bugünden bir ay sonraki gitmem gereken yeri düşünüyorum nasıl giderim diye ben hayatımda hep birilerine muhtaç olarak yaşamak istemiyorum bu arada sonuç 84 çıktı…
ben de öğretmenim. yıllardır bu hastalık var. maalesef üni. bitirdikten sonra bunun hastalık olduğunu öğrendim. bizim işimiz daha zor. toplantılar filan, geriliyorum.hayattan bıktım.beni seven değer veren bir insana duygularımı açma cesareti gösteremedim. ben genelde mide bulantısı yaşaıyom heyacan durumlarında. çok zor durum.yine de yaşama tutunuyoruz işte….iyi günler
insanlara burada böyle bir imkan sağlamak çok iyi bir iş. sizi tebrik ediyorum bu yüzden. karşılarındakinin onu yargılamayacağını bilmek yargılayamayacağını bilerek konuşabilmek çok güzel bir şey. keşke herkesin hayatında onu olduğu gibi kabul edecek insanlar olsa
MERABA YİNE BEN.. site sahibine teşekkür etmek istemiştim (yok kendimi kandırmayayım ne yalan söyleyeyim şimdi farkettimde buraya berşeyler yazmak beni rahatlatıyor) sevgili sosyal fobili arkadaşlarım size tavsiyem birçok konuda bu hastalığın kıymetini bilmeniz bana sorarsanız bu hastalık insanları birçok günahtan koruyor şahsen ben yalan söylemem çünkü çok az konuşurum (konuşabiliyorum..) ben kızların elini tutup onları öpmem (çünkü öpemem) bunun gibi onlarca örnek verebiliriz kısacası bu hastalık kişiyi tüm toplumsal günahlardan koruyor yanlış anlaşılmasın bu hastalığa iyi birşey demiyorum ama dinimizi tanımamız için mükemmel bir fırsat . şimdi allahtan isteğim eğer bu hastalık benden çeker gider ama onun gitmesiyle birlikte içki partileri her türlü konuyu konuşup eğleneceğim kızlar gelecekse allahtan dileği bu hastalık benden hiç gitmesin benim hastalığmın derecesi hafif değil 85 çıktı siz arkadaşlardan isteğim bu fırsatı iyi değerlendirmeniz saygılarımla …
millet sosyal fobi tamamen karşıdakine değer vermekle alakalı karşınızdaki insanları kendinizden aşağı görün eleştirmekten korkmayın, hiç birşey bilmiyorsanız kibirli insan taklidi yapın bakın bakalım sosyal fobi kalıyor mu?yapın
arkadaşlar bu hastalıkla barışmamızı söyleyenler var ya bu hastalığa sahip olmayanlardır. bunu ancak yaşayan bilir. bi ara keşke böyle olucağıma kanser olsaydım bile dedim. tek çare sadece ve sadece en önemli olan ilk adımı atmak. yani doktora gitmek. zaten en zoruda bu. ben ellerim ayaklarım titreye titreye çok zorlanarak gittim ve şuanda yarı yarıya geçti. doktorun sözleri beni okadar çok etkilediki.. bu hastalık senin düşmanın. senin güzel bir hayat yaşamanı iyi yerlere gelmeni istemiyor ve sen senin iyiliğini istemeyen birşeyin esiri olmuşsun dedi.dışarı çıkarken şunları söyle dedi kendine. evet ben fobiliğim.seninle yaşamayı kabulleniyorum.bir ortama girdiğim zaman yanaklarım da kızarsa bu kadarsın. beni engelleyemiceksin.. vs. yani tabi bunu karşıdaki doktorun söylemesi çok daha farklı ama kesinlikle arkadaşlar en büyük adımı atıp doktora gidin. bu şekilde yaşamayı hak etmiyoruz. verdiği kısa sürekli ilaçlarda uyuşturucu değil sadece cesaretini arttırmak için verilen ilaçlar. emin olun yaşama geri dönüceksiniz.insan bu fobiyle ölmekten başka birşey istemiyor. ancak bu hastalığa sahip insanlar bilir.
Full yaptım galiba hepsi 2
79…
Hadi biraz daha analiz-sentez yapalım, 72…
Gene kurtarmıyor. Kararsızım, kendimi tanımıyorum. Geceleri çok ağlıyorum. Geleceğim için endişeleniyorum, insanlara karşı vücudumu kasmama, aklımı zorlamama rağmen bir fobim oluştu ve hızla ilerliyor. Arkadaşımla gitmek istedim psikiyatriste sanırım gelmeyecek, zor da olsa kendim gideceğim. Çok zor çok. Arkadaşlar sosyal aktivitelere katılın, bunlar internet üzerindeki sosyal ağlardan olmasın, daima icraat yapın. Sonra berbat oluyor herşey.
merhaba arkadaslar!Bende sizler gibi sf -liyim hayata nefret ediyorum neden yasadigimi bile bilmiyorum cok cekingenim :( Ben bu illet hastalikla cocuk yaslarimda tanistim ve yasim cogaldikca dahada kotulesdi :(Kimse beni dusunmedi hep yalniz kaldim… Okulda konusmazdim (korkudan daha dogrusu utangaclik yuzunden) herkes benimle alay ederdi bense bisey soylemezdim (utangaclikdan) korkuyordum bisey soylersem rezil olurum herkese buyuzdende her gecen gun kendime kapaniyordum (evden disari cikmamak gibi)Eskiden hep bu hastaliga 1tek ben sahibim diye dusunuyordum ve intihara kadar kalkismisdim ama cesaretim olmadigindan bunu yapmamistimSimdi 21 yasindayim hala bu hastaliga sahibim geceleri hep agliyorum :(Disari cikinca titriyorum korkuyorum ellerim buz gibi oluyur…biri bana soru sordugunda 1 cumleyi dogru duzgun kuramiyorum (bence eve kapandigimdandir) Iyiki bu siteyi buldum :) kendim gibi sf-li insanlarinda oldugunu gordumde bir az rahatladim.Doktora gitmeye bile korkuyorum…Sizlere tavsiyem kendinize guvenin,kendinizi herkesten daha iyi,becerikli oldugunuza inanin ( zaten oylesiniz ! nedenide soyledir bizler yani sf-liler sakiniz utangaciz bizim kimseye zararimiz yok ama bizimle alay eden hayvanlar bize zarar veriyor) ben boyle dusununce az vakitde olsa kendimi guclu his ediyorum Allah sifamizi versin tutarli bi cozum bulmamiz dilegiyle Hoscakalin
Merhaba arkadaslar…araştırdığım kadaryla bende sf hastasıyım ama bunu nisanlıma söleyemiyorum npmlıym_?
ben nefret etmiyorum hastalıgımdan , sf ile yaşamayı öğrenin diğer insanların yapamadıgı şeyleri yapabiliyoruz , bunları öğrenin , üstün gözlem gücü , yalan tespiti .. ne biliyim madem sosyallik bakımından eksigimiz var , diğer özelliklerimizden biri mutlaka bunu kapatır . kütlenin korkumu kanunu gibi :)
utangaçlık hoşuma gidiyor ama keşke sadece utangaç olsam, sf değil ama neyse. her şey düzelecek. umarım. :)
Uzun yıllardır sahip olduğum bir rahatsızlık sosyal fobi. İlaç tedavisi
aşamasındayım. Kesinlikle tedavi gerektiren bir rahatsızlık. Farkındalık söz
konusu olduğu için “Korkacak bir şey yok” şeklindeki telkinler faydasız oluyor.
Mrb arkadaşlar, birçok yorumu okudum vebendede sosyal fobi oldğna karar kıldm ben üni son sınıf öğrencisiyim ailemin baskıcı utangaç zihniyeti beni tamamn içine almşntı ilkoulda o yüksek özgüveni olan ben arkadaşlarmn öğretmenimn konşmalarm karşsnda şaşkn bakışları içime sindrdi beni….konşmaktan kaçnmaya başladm HIZLI KONUŞUyodm ve bu bir gençkız için korknç bişey lise hayatnda derslere katlmaktan kaçnr yazlı kağdmda parformans gösterirdim … arkadşlardan bri BENİ BOZmaya çalşsa susar kalrdım hızlı konşmamnda etkisi vardı tabi….. Kendisini ifade edemeyen bir profil çiziyordum Sağlıklı arkadaşlıklar kuramadım söz hakkı alamaz kendimi soyutlardm sınftakilerden önemsemez aşağılık kompleksine girerdm ve hep kızardım kendime. Ama bunara rağmen sınfta en başarlı kişi bendim .Üniversiteyi kazandm ama kendi memleketmde ve istemedğm bölümü bu kaygılar yine başgösterdi özgüveni olmayan bi kişi… şuan üni son sınftaym derste söz hakkı alamyrum gerçi 3 5 kişi dşnda derse katlanda yok ama ve saçlarmda ciddi oranda döklmeler başladı stresten. isyankar biri olp çktm üni ayrı bi dünya zaten arkadaşlıklarm sağlam deil kendimi ifade edemiyor ailemin kısıtlayıcı eski kökleşmiş cahilce anlayışları içinde artı sosyal fobiyle hayatma devamedyorum öğretmenliği okuyorum belki ama yapamaycğm sevmedğim bi branş var ve önümde kocaman imkansız bi hayat ailemn beklentisi var benden ama …………….Çok uzun bi yazı oldu farkndaym naçizane içimi dökmek istedim
o kadar kötü durumdayımki buraya bile yazmak öyle zr geliyoki hoşlandığın bir kızla konuşamamk cesaret edip konuşsan bile kız senin bir korkak olduğunu anlayınca tabanları yağlayıp kaçması hergün mecburen çalışmaya gitmek molalarda millet makara yapıp eğlenirken ben çekingenliğimden yüzünden hep yalnız kalmak zorunda olmak ne kadar acı verici ve ben 32 yaşındayım yıllar bir bir ziyan olup gidiyor ne doğru dürüst bir sosyal çevrem olacak ne evlenebileceğim bu hastalık yüzünden vardır RABBİMİN bir bildiği deyip her gece sessizce halime ağlıyorum :((
benimde anladığım kadarıyla cogu insanda olan bir durum bu çünkü heycansızım diyen birini hiç duymadım şimdiye kadar. burada insanı zora sokan bedensel semptomların seviyesi titreme kızarma terleme karın ağrısı vb. eğer bunlar bir ortamda tolere edilecek durumda olursa o ortama alışıp gidiyorsun ama tolere edilemeyecek dikkat çekecek duruma geldiğinde işte o zaman kendinde bir farkındalık başlıyor kaygın artıyor başka hiç bişey düşünemeyecek duruma geliyorsun sonrası bir kısır döngü hali zaten.
Merhaba arkadaşlar ,
Bende de bu rahatsızlık söz konusu.Ama kimse bilmiyor kimse farkında değil. Ben kendimi güçlü sosyal ve korkuları olmayan biriymişim gibi göstermeye çalıştım hep. Bunda da başarılı oldum aslında. Beni rahatsız eden durumlardan kaçınmayıp hep üstüne gittim.Ama bir yandan toplumdan uzak kalmak istemiyorum bir yandan da bazı durumlarda ortamlarda kendimi hala rahatsız hissediyorum. Ellerimin titremesini insanlar farketmesin diye o kadar çaba harcıyorum ki. Belki de fiziksel belirtileri olmasa takıntı halini almayacaktı bu sorun.Sosyal ortamdayken zamanla aşıyorum bu sorunu. Ama sosyal ortamdan uzaklaştığımda tekrardan dönmek zor geliyor. Bu nasıl bir kısır döngüdür çelişkidir gerçekten anlayamıyorum..Tam atlattım derken tekrar başlıyor. İçimdeki düşmanla savaşmaktan çok yoruldum artık. Doktora gittim daha önce ilaç verdi ama kullanmak istemedim. Kendi çabamla yendim ama tekrar başgösterdi. İlaç kullananlar ne gibi etkileri oluyor açıklarlarsa çok sevinirim. Bu arada mavi akik taşının etkili olduğunu okudum onu deniyorum. Umarım hepimiz bu sinsi düşmandan bir an önce kurtuluruz
Bende bu hastalıkla 18 yaşımdan beri yaşıyorum ama aslında ilk belirtiler 8 yaşındayken çıktı. Evin üstünde çatı balkonunda oturuyordum ve ansızın komşuyu karşida gördüğümde apar topar aşağı kaçardim hemde nasıl kaçmak. Bunu neden yaptığımı bilmiyordum sebepsizce kacıyordum sadece. Sanki kaçmam gerekiyormuş gibi. Çünkü bu hastalık genetik babamdada vardı. Şimdiyse bir tanıdıkla karşılaşsam 2 kelam edemiyorum. Milletin ciddiye dahi almadığı konular benim için hayat memat meselesi oluyor stresten deliye dönüyorum. İnsanlardan sürekli kaçarak yaşıyorum bir yandanda uzaylı gibi görunmemeye çalışıyorum ki insanlar bu ne biçim insan diye beni yargılıyor. Kimseye anlatamiyorsunuz derdinizi kimse anlamıyor sadece sizi yargiliyor ve dışlıyor. Kimse omzunuza dostça dokunmuyor kabullenmiyor, en başta da kendisi sosyal fobik olan babanız. Gençliğinizi size zehir ediyor
Ben ilaçlardan da destek aldım gene iyi durumdayım sayılır kendi çapımda savaşiyorum bu hastalıkla. Ama hiç bir zaman diğerleri gibi olamayacağım elbette. Tek bildiğim çok ama çok zor bir hastalık olduğu
Puanım 39 çıktı sokakta,çarşıda yalnızken ve okulda zor.Resmen rüyada hissediyorum ellerim soğuk soğuk terliyor
Valla benim bu durum yüzünden ya da hastalık ( insanların kişilik yapılarına hastalık denir) yüzünden hayatım skldi. Ne yaptıysam geçmedi, bunu geçiren bir ilaç buldum tabi sonrasında bu ilacın bağımlısı oldum. 8 sene kullandım, tabi bokunu da çıkarmıştım. 8 yılın sonunda gözümü hastanede açtım. Komadaydım. Her türlü uyuşturucuyu kullandım. Şimdi denetimli serbestliğe gidiyorum. 1 buçuk yıldır da hiçbirşey kullanmadım. Bu durumumu kabullendim artık. Çünkü hastalığı geçirmeye çalışırken daha da kötüleşti. Eski halimi arıyorum şimdi, sanki eskiden çok güzelmiş gibi..
Son sözlerim kutsal kitap hezekiel den alıntıdır 18:28 o halde GÜNAHINIZDAN DÖNÜN DE YAŞAYIN.