Lokantada otururken yada toplu taşıma araçlarında yolculuk ederken insanların hareketlerini yüz mimiklerini devamlı incelerim. Bundan dolayı “diktin gene şu gözünü bakıyorsun?” diye kardeşim beni sıkça ikaz eder. İnsanlar ne kadarda huzursuz ve gergin görünüyorlar değil mi? Çoğu insan toplum tarafından kabullenmek adına hiçte kendileri gibi olmayan davranışlar sergiliyorlar ve kendi hayatlarını yaşamak yerine sırf kendileri olabilme cesaretini gösteremedikleri için başkalarının onlara biçtiği hayatı çaresizce beklide bunun farkına varmadan yaşıyorlar.

Kendi kendimizi kabullenmiyoruz. Bunun gerginliği de yüzlerimizden okunuyor. Neden mi? Çünkü kendimizin ve yapabileceklerimizin farkında değiliz. Oysa insan inandığı her şeyi yapabilecek güce sahip. [highlight]Evren bize bir sınır koymuyor biz kendi inançlarımızla kendi kendimize sınırlar koyuyoruz[/highlight]. Çoğumuzun kendisi ile yüzleşme cesareti yok. Peki neden? Gerçek benle karşılaşmaktan korktuğumuz ve bazı olumsuz duyguları düzeltebilme cesaretimiz olmadığı için. Orada kendimizle ilgili bir çok olumsuz duygu vardır; bencillik, hile, yalan, korkaklık, kin kendine acıma, düşmanlık, çekememezlik, eleştirisel davranma, çaresizlik, cesaretsizlik, çıkarcılık güvensizlik… işte onlarla yüzleşmekten korkarız. Hiç kendimize itiraf etmemişizdir ki bu olumsuz duyguları, çünkü hep biz mükemmelizdir diğerleridir bu kötü duygulara sahip olanlar.

[box type=”info” ]

Beklediğinizi elde edemeyip yüz üstü yere serilmiş olabileceğiniz gibi elinizden gelen her çabayı gösterebilmek için çok fazla arkaya bükülmüş de olabilirsiniz. | JAMES THURBER

[/box]

İnsanlar gerçek beni kabullenmediği zaman yaşadığı hayatı da kabullenmiyor demektir. Kabul görmek yada bazı şeyleri kaybetmemek uğruna taklit ettiğimiz hayatı, miş gibi yaşarız. Burada dikkat edilmesi gereken şey aynı hatanın tekrarlanmamasıdır. Bundan böyle hiç hata yapmayız çünkü doğrular bizim belirlediğimiz gerçek ben’in doğrularıdır. Ardından başkalarının bizi etkilemesine karşı kulaklarımızı tıkayalım ve duygusal sabırlılık göstererek azimli olalım en son olarak da eski bizi engelleyen kalıplardan kurtularak yenisi ile yer değiştirelim.

Yapmamız gereken şey kendimizle yüzleşme cesareti bulduktan ve içimizde olan beni kabullendikten sonra bize olanaksız gibi görünse bile bir hedef belirlemek ve ona doğru ilerlemek eyleme geçmektir. Hedefimize giden yolda önemli olan bir başka şey sonuçları değerlendirmektir bu sayede nerelerde hata yaptığımız ortaya çıkacak ve bizde bunu bir daha tekrarlamamak üzere düzeltme fırsatı bulacağızdır Hedefe giden yolda en önemli şeylerden biride esnek olabilmektir. Bir ağacın kuvvetli rüzgar karşısında ayakta kalabilmesi için eğilip bükülmesi gibi esnek olabilmek. Bu sayede belirlediğimiz hedefe değişik yollar deneyerek ulaşabilme şansını elde ederiz. Yöntem çeşitliği her zaman iyidir eğer esnek olamazsak ve yöntemlerimizi çeşitlendirmezsek karşımıza çıkan ilk engele takılıp kalabilir ve hedefimizden vazgeçebiliriz. Gerçek beni bulmak için belirlediğimiz hedeften vazgeçersek karşımızdaki kişilere TAVİZ vermiş olur ve sonunda onların bize belirledikleri hayatı mutsuzluk içinde yaşar gideriz.

Kendinize sorun hayatınızdan memnun musunuz? Yoksa istekleriniz doğrultusunda bazı değişiklikler yapmak istiyor musunuz? Cevabınız evet ise; unutmayın her şey siz de başlar kendinizle yüzleşin ve gerçek beni bulun o size neler istediğini ve sizin neleri değiştirmeniz gerektiğini zaten söyleyecektir Yeter ki siz kendiniz ile yüzleşmeye cesaret gösterin

Düşüncelerine hakim olamayanlar kısa zaman sonra davranışlarına da hakim olamazlar.

Yazan : THOMAS WİLSON