Ego: ben, benlik, kendilik demektir.
Ego insanın hem özne boyutunu tanımlayan irade, bilinç ve vicdanı hem de onun nesne boyutunu tanımlayan, dürtülerini, iç isteklerini, tutkularını, içsel enerji kaynaklarını içine alan çok boyutlu bir kavramdır.
Çalıştığımız kurumlarda yöneticiniz tam bir egoistse işte işimiz zor çünkü dört çeşit yönetici örneği vardır. Aslında o kadar çok ki ben dörde sığdırdım :)
İlki, kendi egosunu tatmin eden insan egoist yöneticiyi temsil etmektedir.
Egoist yöneticiler, çalışanlarını kıyafetiyle, değişik ilginç hikayeleriyle kendilerine hayran bırakmayı isterler. Pazartesi sabahları yaptıkları haftalık toplantılarda çalışanlarına üstünkörü hafta sonunuz nasıl geçti diye sorduktan sonra dakikalarca hafta sonunda nasıl eğlendiklerinden, alışverişte ne kadar çok para harcadıklarından söz ederler.
En iyi yerleri onlar bilir, en güzel kıyafetleri onlar giyer… Egoist yöneticinin çalışanları, yöneticilerine hayran olduklarını ne kadar çok gösterirlerse hanelerine o kadar çok artı puan yazılacağını ve yıl sonunda bu artıların performans primine veya güzel bir ücret artışına dönüşeceğini bilirler ama ondan hiçbir şey öğrenemezler.
İkincisi, herkesin ona itaat etmesini beklerler.
Akılları sadece sayısal verilerle uğraşır. Çalışanın ne durumda, neye ihtiyacı var diye sormaz ve odalarından bile çıkmazlar. Böyle bir yöneticiyle çalışıyor olmanız sizi geliştirmez aksine mutsuz eder.
Üçüncüsü, yakışıklı, en akıllı, en iyi giyinen ve en zengin insanı olduğuna inanmakta ve herkesi kendine hayran bırakmayı severler .
Yaşama amaçları budur. Kendini beğenmiştirler. Siz konuşmayı deneseniz bile kendini beğenmiş onu duymaz. Kendini beğenmişler yalnızca övgüleri duyarlar.
Dördüncüsü yöneticilikte en önemli etmenin sabır olduğunu, arkasından güven unsurunun geldiğini söyler.
Yönetici iseniz işinize herkesten önce gelmeniz, mesai saatlerine uymanız, çalışanınızın sizinle paylaştığı sırları asla açık etmemeniz gibi ufak noktalar karşımızdakilerde güven uyandıracak noktalardır.
Çünkü çalışanlar güven duydukları yöneticilerini dinlerler, saygı duyarlar, severler ve onun herkesi tarafsız bir gözle değerlendirdiğini bilirler. Çalışanlar, güvendikleri yöneticinin yanında kendilerini mutlu hissederler.
Yönetici sadece gözle değil kalple görebilmenin önemini bilir ve der ki “ekip arkadaşlarımı, çalışanlarımı yüreğimde hissetmeliyim”. Böyle bir yöneticiyle çalışıyorsanız eğer ne mutlu size.
Yazan : Seval Öner
