Başkalarının gösterdiği yol iyi bir eğitim, sağlıklı bir hayat ya da zenginlik getirebilir. Ama o zaman onların istediği insan olursunuz. Kendin olmak ise düşmek ve kalkmak, denemek ve başarısız olmak, tekrar denemek ve başarmak ya da başaramamaktan geçer.
O bana yardım etmedi. Ben hep yalnızdım. Elimden hiç tutan olmadı. Beni destekleyen biri olsaydı, böyle mi olurdum gibi bitmek tükenmek bilmeyen bahaneler ile insanın kendisini neden başarısız olduğuna ikna etmesi mümkündür. Devamını Oku »
Birçok kişinin yaşadığı şeylerden biridir sabahları yataktan çıkmak istememek ve yatağın tadını çıkarmak. Ancak bir noktadan sonra dışarıda bizi bekleyen hayatın getireceği sürprizler ve yenilikler daha cazip gelir ve kendimizi yataktan atıp güne başlarız.
Kimileri sabahları yataktan kalkıp işe gitmek için bu enerjiyi kendinde bulamıyor ve işinden, yaşadığı hayattan soğumaya başlıyor. Oysa böyle olmak zorunda değil. İşte size sabahları yataktan kalkıp işe gitmek için heyecan duymanızı sağlayacak tüyolar :
1. Bir sabah rutini oluşturun
Normalde uyanmanız gereken saatten en az 1 saat daha erken uyanın ve bunun tadını çıkarın. Bu sizin egzersiz yapma, köpeğinizi dışarı çıkarma, doğada gezinme, meditasyon veya yoga yapma, kitap okuma veya daha geniş düşünecek Devamını Oku »
Hayat acılarla, sevinçlerle ve sürprizlerle doludur hep. Bazen çok mutlu olursun, için içine sığmaz, bazense mutsuz ve karamsar. Kimi zaman çaresiz kalırsın ve ne yöne gideceğini bilemezsin. Hep bir dal ararsın kendine düşmemek için. Bir el ararsın tutunmak için hayata. Sımsıkı…
Hatırlıyor musun üniversite sınavlarına hazırlanırken dershaneden hep kaçardın. Mert hep seni ayartırdı, sen de hayır diyemezdin. Doğrusu kordonda gezmek, sinemaya gitmek daha keyifliydi. Şu matematiği de bir türlü beceremezdin. Zaten ne geldiyse başına bu matematikten geldi ya, sırf bu yüzden son tercihin üniversiteye girmek zorunda kaldın. Devamını Oku »
Hayatta deneyimler satın alınamaz ve tecrübe dediğimiz şey çok değerli. Özellikle 96 yılını devirmiş bir insanın hayat tecrübelerini alıp önümüze serdiğimizde neler neler çıkmaz ki?
1. Hayat her zaman adil gözükmeyebilir gözüne ama yine de çok güzeldir.
2. Hayat o kadar kısa ki, birisinden nefret ederek vaktini harcama 3. Mucizeleri göremiyorum deme, dışarı çık, mucizeler her yerde.
4. Her tartışmayı kazanmak zorunda değilsin.
5. Hayatı çok fazla sorgulama, harekete geç ve gerekeni şimdi yap.
6. İlk maaşından itibaren, emeklilik için para biriktirmeye başla.
7. Konu çikolata olunca direnmek gereksizdir.
8. Geçmişinle barış ki, geleceğini zehir etmesin.
10. Çocuklarının seni ağlarken görmesinde sorun yok 9. Hayatını, başkalarının hayatı ile kıyaslama. Hangi koşullardan geçerek buraya geldiklerini bilemezsin. Devamını Oku »
Bugün yarım kalanlara rağmen yarın tam olacaklar için savaşmaya devam etmelisin. Yaşamaya devam etmelisin demiyorum ; demiyorum çünkü o savaşa girmeden yaşamaya başlayamazsın. Kazanmalısın da demiyorum çünkü yine biliyorum ki kazandım dediğin her şeyde bir kaybettiğin var. En iyi sen bilirsin; her şeye sahibim dediğin anda hiçliğe düşen de sendin bu ‘O’ diye hissettiğin anda en yarım kalanda.
Kim ne anlatırsa anlatsın o acıyı çeken de sen oldun aynı acıdan geberip kendi omzunda ağlayan da sen olacaksın. Acı çekmek çoğunun işine gelip nefes dahi almanın hayatın cezası olduğunu düşünenler olsa da bende eminim ki hayatta güzel anlar da var. Devamını Oku »
Kahvesinden bir yudum daha aldı. Havalar da iyice soğumuştu. Halbuki dün ne kadar güzeldi, bir de bugüne bak! Neyse, dedi. Dikkatimi toplasam iyi olacak. Karşısındaki geniş koltukta oturan kadına bakarak devam etti. İnsan anlattıkça daha mı eksik kalıyor ne dersiniz? Yaklaşık olarak 1 saattir anlatıyorum. Sanırım çok vaktimiz de kalmadı. Ne diyordum. Hah, hatırladım şimdi.
Bende bir şey var, ama ne var bir bulabilsem… Belki sizde de vardır. Sokaktaki, iş yerindeki, ailemdeki, otobüsteki insanlarda da vardır, bilemiyorum. Devamını Oku »
Ne gerekiyor diyorum içimden, uçmak için ne lazım bize? Hamur kızartması gibi mi hayat, arkanı dönersen kararır mı ansızın… Çuvala sığdırır gibi tıkıştırdığımız anılarımızdan hangileri ütü istemez bugün? Açmaya yüreğimiz var mı bayatlamış hayallerin ağzını, yoksa her birinin küflenmesi işine mi gelmiş sinmiş cesaretimizin? Kanatlar nerede diyorum içimden, insan uçabilir mi gerçekten? Zifiri bir aşkın kuyusunda mı çeker gökyüzü kendine?
Çok mu ıssızdır en tepedeki düşlerimiz,
Yoksa yürümek zor geldiğinde mi dokunmak isteriz bulutlara… Devamını Oku »
Evet, kabul ediyorum ki hayat derslerle dolu, bazıları boş geçiyor bazıları blok oluyor yani soluk bile aldırmıyor. Bizlerde ne öğrensek kardır umuduyla kafamızı bile kaldırmıyoruz, çalışıyoruz.
Benim kabul edemediğim şey ise seçmeli derslerle zorunlu derslerin karıştırılması, yani bir seçmeli dersi birden fazla kez seçmek ve seçtikçe acı çekmek…
Uzun süredir evli olan bir arkadaşım (yaklaşık 8 yıl ki 1,5 yıllık evli olan ben için bu süre oldukça uzun) evliliğin ona yüklemiş olduğu ağır sorumlulukları taşımaya çalışırken diğer yandan hemen her gün ona acı veren bir eşle de baş etmenin kestirme yollarını keşfediyor.
Aslına bakarsanız benim kabul edemediğim yerin başlangıç noktası burası! Tam da burada bir soru takılıyor aklıma Devamını Oku »
Son zamanlarda çok mu gerginsin? Tahmin etmeme izin ver lütfen, aslında böyle bir insan değilsin ama bu aralar sana bir şeyler oldu. Hemen parlayıveriyorsun, Gıcık bir boşluk var içinde, duvarlar üstüne, kapılar yüzüne çarpıyor.
Hiç düşündün mü, belki de seni kızdıran yöneticin değildir aslında ya da geçen gün çılgına dönmeni sağlayan yeni ekip arkadaşın değildir. Hatta akşam yemek yerken sadece televizyona bakan eşin de değildir. Belki de son zamanlarda mideni ağrıtan, başını döndüren, halsiz hissettiren şeyin nedeni bir iptir, olmaz mı? Devamını Oku »
